Onrust bij boeren en tuinders over Kierbesluit

Het is de bedoeling dat de riviermonding net als vroeger een gebied wordt waar de rivier en de zee in elkaar overgaan. Een belangrijk doel is ook dat trekvissen naar de rivieren kunnen zwemmen, stroomopwaarts paaien en terug kunnen naar zee.

'In de lokale media is er volop aandacht voor het mooie aspect van de maatregel om de Haringvlietsluizen open te zetten', stelt voorzitter Arie Verhorst van LTO Noord Zuid-Holland, 'maar de boeren en tuinders in het gebied zijn ongerust.'

Zoutgrens

Het is vooral van belang wat er in de praktijk gebeurt, stelt Verhorst. 'Het theoretische model klinkt mooi. Zout water wordt ingelaten en er is een denkbeeldige lijn als zoutgrens bepaald. Als die grens wordt overschreden, gaat de kier dicht. Maar hoe snel is dat zout dan weer uit het gebied? Zeker in een zeer droog jaar als dit, komt de kier wel erg ongelegen.'

Waterschap Hollandse Delta dat samen met Rijkswaterstaat verantwoordelijk is, heeft de nodige aanpassingen in het gebied gaan. Zo zijn de inlaatpunten van zoetwater uit het Haringvliet landinwaarts naar het oosten verplaatst, voorbij de lijn Middelharnis-Spui. Het stelsel van sloten en kanalen is aangepast door de aanleg van zoetwaterkanalen. Vanuit deze kanalen wordt het water in de polders ingelaten met geautomatiseerde stuwen.

Protocol

'Ik snap de onrust, maar volgens mij is het nergens voor nodig', zegt heemraad Lies Struik. 'We hebben een zoutgrens van 100 milligram gesteld en die grens wordt continu gemonitord. Als de 100 milligram dreigt te worden overschreden, gaat de kier dicht. Dat hebben we geborgd in een protocol. Natuurlijk kun je het zout niet uit het gebied spoelen, maar de concentratie is bij het sluiten nog onder de gestelde grens en zal niet hoger worden.'

In het protocol is opgenomen tot waar de zoutgrens mag komen en hoe te handelen in verschillende situaties. Uitgangspunt is altijd dat de nieuwe waterinlaatpunten zoet moeten blijven. Rijkswaterstaat heeft inmiddels meetboeien geplaatst in het Haringvliet, zodat er op verschillende waterdieptes kan worden gemonitord.

Afspraken

'Als iedereen zich aan de afspraken houdt, dan maak ik me er niet ongerust over', zegt Struik, die zelf een akkerbouwbedrijf in Dirksland heeft. 'Ook ik ben wat betreft mijn gewassen afhankelijk van zoetwater. Ik weet hoe belangrijk het is voor het gebied.'