Evenwicht in bemesting

Door contacten met de Overijsselse gedeputeerden Hester Maij en Bert Boerman kregen we de kans om aan te tonen dat evenwichtsbemesting een goede maatregel zou zijn. Niemand wist wat evenwichtsbemesting precies inhoudt, maar het klinkt geweldig.

We hebben de betreffende boeren samen met hun loonwerkers en veevoederadviseurs bij elkaar geroepen en zijn aan de slag gegaan. Onze insteek was dat met een goede landbouwpraktijk en registratie op basis van de algemeen geldende bemestingsnormen er al een evenwicht is. Dus zorgen dat je met de huidige toegestane bemesting meer van het land haalt. Het gebied kenmerkt zich door een goede bodemvruchtbaarheid. We hadden vertrouwen in de boeren en we hadden kennis opgedaan in eerdere projecten.

Uiteraard moet je zorgen voor een gedegen projectopzet. Dus werden onze contacten bij Wageningen University & Research aangesproken voor begeleiding en Alterra aangetrokken voor monitoring.

In 2014 zijn we gestart. Dat was een geweldig groeizaam jaar. Dit resulteerde in netto-onttrekking van zowel stikstof als fosfaat. Vooral een negatief bodemoverschot bij stikstof is bijzonder. Dat komt eigenlijk nooit voor. Ook de jaren erna werden goede resultaten gehaald. De gemiddelde bodemoverschotten kwamen uit op 18 kilo stikstof per hectare en -35 kilo fosfaat op grasland. Bij mais kwamen we uit op 50 kilo stikstof en 0 kilo fosfaat.

Er is veel mogelijk. Door samen op te trekken en van elkaar te leren wordt er meer gras en mais geteeld dan in gangbare praktijk. De inzet van praktijkdemo's helpt daarbij. Ook mestmonsters en planmatig bemesten dragen bij aan betere resultaten.

Als extra toets hebben we twee keer een nitraatbemonstering laten uitvoeren. De eerste in de winter 2015-2016 en de tweede in 2017-2018. Daarbij is gebiedsgericht bemonsterd, zowel in het projectgebied als in een zone daarbuiten. De eerste meting gaf geen significant verschil, de tweede meting leverde een significant lager nitraatgehalte in het projectgebied. Kortom, groot succes.