'Weidevogelverhaal killend voor sector'

'Je doet je stinkende best en dan word je zo neergesabeld', geven ze aan. Een rondgang langs jonge melkveehouders laat zien dat ze succes hebben met weidevogelbeheer. Melkveehouder Karst Breeuwsma (31) uit Aldeboarn gooide de Leeuwarder Courant meteen bij het oud papier nadat hij de artikelen over het doodmaaien van weidevogels las.

'Dit soort verhalen zijn killend voor de sector. Het is een eenzijdig verhaal. We zoeken altijd naar een verklaring waarom het goed of niet goed gaat met weidevogels. Maar we kunnen het vaak niet regisseren: de natuur heeft haar eigen regels.'

Geen predatie

Voor de melkveehouder pakt het weidevogelbeheer dit jaar juist positief uit. 'Alle tureluur-, kievit- en gruttonesten zijn uitgekomen op de huiskavel van 80 hectare. Van de kievit hadden we dertig nesten, we telden tien nesten van de grutto en vijftien tureluurnesten. We hebben voor het eerst helemaal geen last gehad van predatie.' Of het komt door de proef om steenmarters aan te pakken in Aldeboarn, dat blijft volgens Breeuwsma gissen.

Dit jaar plaatste hij geen stokjes bij de nesten die hij vond. Dat heeft geholpen, vermoedt de jonge ondernemer. 'We zijn zo weinig mogelijk naar de nesten toe gegaan. Als je een stokje zet, wil je altijd even kijken hoe ver het nest is. Maar hierdoor creëer je een reukspoor. Dat hebben steenmarters door, en ook slimme roofvogels weten de stokjes te vinden.'

Ook zorgde hij ervoor dat de kuikens naar een ander perceel gingen om te foerageren toen hij het perceel wilde maaien. 'Ze waren bijna vliegensvlug, maar bleven wat op een perceel hangen. Met stokjes en linten hebben we ze naar een andere perceel gebracht. Daar hadden ze nog drie weken rust.'

Maaien

Biologisch melkveehouder Marten Dijkstra (36) is heel positief te spreken over het aantal weidevogels dat in zijn land bij Aldeboarn heeft gebroed. 'Vorig jaar was al een goed jaar, maar dit jaar was het nog beter. We hadden op 53 hectare zo'n 50 nesten. De watersnip zat hier voor het eerst te broeden. Ook heb ik kwartels gehoord.'

Volgens hem is het zaak om meer naar de natuur te luisteren. 'Daarvoor is de ANLB-vergoeding, voor opbrengstenderving, maar ook de tijd die je besteedt aan gesprekken met bijvoorbeeld de nazorger'.. . Dit weekend maaide hij pas de eerste snede. 'De natuur laat zich niet sturen door het een kalender. Wanneer vanaf 15 juni mag gemaaid, maar er zit nog een kievit met jongen dan wacht ik nog even. Het is absoluut geen rommel wat ik binnenhaal. De droge koeien en pinken doen het er goed op, de kalveren zijn gezond en melkziekte komt zelden voor.'

Om te voorkomen dat hij vogels stoort, maait hij 's avonds niet. 'Dan is alles in rust.'

Nesten vertrapt

De agrarische sector moet er mee leren omgaan dat niet alles meteen goed gaat met weidevogelbeheer, vindt de ondernemer.

'Een stukje zelfreflectie is soms lastig. Boeren zitten in een spagaat, ze moeten scherp boeren en dan krijg je dit soort verhalen in de Leeuwarder Courant. Maar er gebeuren ook ongelukken tijdens het weidevogelseizoen. Tijdens het voorweiden hebben de koeien vijf kievitsnesten vertrapt omdat ik er geen draden omheen had gedaan. Gelukkig hebben kieviten een tweede leg en zijn al deze eieren uitgekomen. Het is voor mij wel een leermoment geweest. Volgend jaar plaats ik echt draadjes, want dit is heel zonde.'

Kick

Niemand maait met opzet vogels dood, is de overtuiging van melkveehouder Warner van der Leeuw (38) uit Nij Beets. Bij hem komt alleen een loonwerker in het land als hij zeker weet dat er geen nesten meer aanwezig zijn. 'Ik maai de percelen zelf waar wel nesten zitten. Het plezier om kuikens groot te zien worden, drijft hem enorm. 'Dat is hartstikke mooi. Wanneer je tijdens alarmtellingen de weidevogels hoort, geeft dat een kick.'

Het Kollektivenberied Fryslân wil in gesprek met de vogelonderzoeker, geeft voorzitter Wilco de Jong aan. 'We hebben allemaal hetzelfde doel, de weidevogel behouden. Er spelen meerdere factoren waarom het de ene keer wat minder en de andere keer beter gaat. Die zijn soms ongrijpbaar. Wij geloven heilig in agrarisch natuurbeheer. Friesland loopt daarmee voorop.'