Donald Trump knokt voor boer in 'dwazenhandel'

Met een Twittertirade richting de Canadese premier Justin Trudeau verscheurde Trump het in de maak zijnde G7-akkoord met directe verwijzingen naar 'zijn' boeren en de Canadese importheffing van 270 procent op Amerikaanse zuivel. Een steen des aanstoots.

Protectionisme van de landbouw is zo oud als de weg naar Rome. Zo heft Europa op duizenden dierlijke en plantaardige producten importtarieven van 10 tot 50 procent. Nog altijd is handelspolitiek doorspekt met bescherming van eigen economie.

Behalve importtarieven zijn vooral non-tarifaire belemmeringen inzet van handelspolitiek. Veterinaire en fytosanitaire kwaliteitsnormeringen en ook ethische bezwaren om uitheems voedsel te weren.

We doen daar zelf volop aan mee. Europese argumenten om genetisch gemodificeerd voedsel, hormoonvlees en de chloorkip buiten de deur te houden, beschouwen de Amerikanen als uitingen van puur protectionisme.

Andersom blokkeert Amerika volgens Europese maatstaven gepasteuriseerde melk. Ons rund- en kalfsvlees kwam pas twintig jaar na het einde van de BSE-crisis enkele Aziatische landen weer in en de Russen vonden verdachte beestjes op onze sierteelt. Als je er enge termen op plakt en het maar vaak genoeg hoort, dan ga je het vanzelf geloven.

Natuurlijk is voedselveiligheid geen flauwekul en beschermen eisen aan voedselproductie de consument. Maar ze beschermen evengoed de eigen agrarische economie.

Voedselpolitiek is zo actueel als het maar zijn kan. Het streven naar zelfvoorzienendheid in voedselproductie is allesbehalve een exclusief thema in geschiedenisboeken. Zelfs in een westerse wereld met een overvloedig voedselaanbod. Trumps Twittertirade is daarvan het levende bewijs.