Sleepvoetverbod spant mestkar achter de wagen

Inperking van het bovengronds uitrijden van mest speelt al decennia. Om tot een emissiearme mestaanwending te komen, wordt de lat voor boeren steeds hoger gelegd.

De mestkar en giertank met ketsplaat zijn al lang historie. Al haalden alternatieven als de mestinjecteur het evenmin. Voor de ammoniakuitstoot is mest injecteren tot 20 centimeter diepte in de bodem een zegen, maar in de praktijk is het niet werkbaar.

De zodebemester en zode-injecteur doen nu grotendeels het werk. Met voor klei en veen de sleepvoet als alternatief, omdat zodebemesting daar veel problemen gaf.

De sleepvoet bleef voortdurend ter discussie staan. In 2012 werd al een verbod aangekondigd om ammoniakwinst te boeken. Maar de praktijk blijkt weerbarstig. Alternatieven zijn in ontwikkeling en in toepassing, maar zijn niet zonder nadelen.

Wat het summiere bovenstaande overzichtje leert, is dat boerenpraktijk en theoretische milieuwinst regelmatig met elkaar schuren en botsen. Boeren onderschrijven het doel en investeren in verlaging van ammoniakemissie, maar dat gaat niet zonder slag of stoot.

LTO Nederland stelt dat de alternatieven voor de sleepvoetbemester er nog onvoldoende zijn. Als toepasbaarheid niet een probleem vormt, dan is de borging ervan dat wel.

Het gevaar bestaat dat bij een overhaast verbod de mestkar achter de wagen wordt gespannen. Met zware machines op kwetsbare grond of de inzet van emissiebeperkende techniek die op andere terreinen tot schade leidt. Dat wil de boer niet, daar is het milieu niet bij gebaat en dat mag LNV-minister Carola Schouten zich aantrekken.