'Kalversector heeft baat bij transparantie in keten'

In de rij van vakgroepvoorzitters is Wim Thus een van de zittenblijvers en de enige die zelf geen veebedrijf heeft. Bij zijn aantreden 3,5 jaar geleden was dat een voorwaarde. 'De sector is relatief klein met een beperkt aantal spelers. Ben je daarvan economisch niet afhankelijk, dan kun je er objectiever in staan', zegt hij.

Het vasthouden van de markt is de grootste uitdaging voor de sector

Wim Thus, voorzitter LTO Vleeskalverhouderij

Bij velen is hij vooral bekend van zijn tijd bij de Rabobank. Tegenwoordig heeft Thus een consultancybureau. Hij besteedt wekelijks ruim drie dagen aan verschillende bestuursfuncties.

Waarom vindt u transparantie zo belangrijk?

'Melkvee- en kalverhouderij zijn afhankelijk van elkaar. Daarom is het belangrijk dat de runder- en kalversector van elkaar goed weten wat er speelt. Bijvoorbeeld als het gaat om I&R, kalversterfte of antibiotica.

'Onze sector neemt alle Nederlandse kalveren op en draagt bij aan een duurzame melkveehouderij. Ik ben ervan overtuigd dat er ook nog veel valt te winnen met rechtstreeks contact tussen melkvee- en kalverhouder.

'De geslotenheid die de sector kenmerkte, helpt misschien om weg te blijven van discussies en gevoeligheden, maar is niet van deze tijd. Transparantie stimuleert de kalverhouder in zijn ontwikkeling en bedrijfsvoering.'

De transparantie kreeg vorm in Vitaal Kalf en het Kalf Volg Systeem (KVS). Wat is de noodzaak daarvan?

'Onze sector kent al 25 jaar een sterk geborgd kwaliteitssysteem. Via de Stichting Kwaliteitsgarantie Vleeskalveren (SKV) is naast de houderij-eisen (IKB) ook de monitoring van kritische stoffen gegarandeerd.

'Met hulp van gelden uit het Gemeenschappelijk landbouwbeleid (GLB) maken we nu een extra slag met 'Vitaal Kalf'. Daarvan is het KVS een onderdeel. Samen met de brancheorganisaties van zuivel en veehandel is nu de hele keten beter in beeld en kunnen we samen nog beter werken aan de gezondheid van de kalveren.'

Wat waren de gevolgen van de I&R-affaire voor de kalverhouderij?

'Imagoschade. Van ons kalfsvlees wordt meer dan 95 procent in het buitenland afgezet. Nederland staat erom bekend tracking and tracing goed op orde te hebben. Dat is een 'unique sellingpoint' van ons, waarover nu vragen kwamen. We hebben veel moeite moeten doen om dat goed te kanaliseren.

'Deze affaire heeft ons ook geleerd dat we er als sector voor moeten zorgen dat we continu de grootste zorgvuldigheid vasthouden, het KVS gaat ons daarbij helpen. Zaak is dat we de feiten goed op een rij hebben en wetenschappelijk onderzoek erbij moeten blijven betrekken om antwoord te hebben op de eigen vragen, of die door derden worden gesteld.'

Waarin ligt de grootste uitdaging voor de sector?

'Het vasthouden van de markt. Kalfsvlees is een exclusief product. Belangrijke afnemers van kalfsvlees zijn Italië en Frankrijk (overwegend blankvlees), en Duitsland (rosé). Maar ook daar loopt de vleesconsumptie terug, net als in de rest van West-Europa.

'We zien kans om ook steeds meer kalfsvlees buiten Europa af te zetten, maar onze productie nadert de kritieke grens. Je moet er eigenlijk voor zorgen dat het een vraagmarkt blijft. Dat heeft een zuigende werking.'

Wat houdt de modernisering van LTO in voor de kalversector?

'De vakgroep opereert al jaren voornamelijk op landelijk niveau. Met de nieuwe structuur wordt dit verder versterkt en kunnen we nog beter en sneller schakelen met de andere vakgroepen, in het specifiek de melkvee- en roodvleesveehouderij. De kracht komt extra tot zijn recht doordat we veel op brancheorganisatieniveau tot afspraken komen.'