Methaan: het nieuwe fosfaat?

De maatschappelijke druk om de veestapel op korte of lange termijn te stagneren of in te korten wordt steeds luider. Hoe moeten we hiermee omgaan als agrarische sector?

De landbouw speelt al jaren in op de maatschappelijke wens om duurzaam en verantwoord voedsel te produceren. Ons voedsel staat wereldwijd garant voor topkwaliteit. Is het vanuit dit perspectief daarom wel logisch de veestapel te reduceren met de gedachte dat het gat op de markt mogelijk wordt geïmporteerd uit landen met lagere standaarden?

Vanuit klimaatopzicht wordt dit steeds vaker als onontkoombare maatregel genoemd. Voornamelijk in verband met de methaanuitstoot in de veehouderij. Komen er dan straks naast de fosfaatrechten methaanrechten?

Het stuit me tegen de borst dat het debat over de relatie tussen landbouw en klimaat nog te vaak wordt gepolariseerd en vaak onrealistische oplossingen worden aangedragen. Zo ook bij een recente bijeenkomst in het Europees Parlement over methaanuitstoot. De bijeenkomst startte gebalanceerd met bijdrages van verschillende sectoren (afvalverwerking en gaswinning). Maar nadat de landbouw aan bod kwam, werd aan de overige sectoren nauwelijks nog aandacht besteed. De enige oplossing was minder dieren en een transitie naar 50 procent biologische productie in 2030.

Een Ierse boer raakt een gevoelige snaar en kreeg luid applaus bij een groot landbouwcongres dat onlangs in Brussel plaatsvond. Hij zei dat hij best tegemoet wil komen aan de maatschappelijke eisen. Maar hoe kun je als boer je hoofd boven water houden, als je naast het reduceren van je veestapel moet voldoen aan strenge EU-regels en bovendien je producten zo goedkoop mogelijk aan de consument moet blijven aanbieden, was zijn vraag.

Wanneer wordt besloten dat het reduceren van de veestapel onafwendbaar is, moet daar op een gestructureerde manier invulling aan worden gegeven. Nu wordt nog te vaak, zonder genoeg rekening te houden met sociaaleconomische factoren, geroepen dat het wel wat minder kan. Ga de discussie met elkaar aan, kom uit je comfortzone en kijk gezamenlijk naar een werkbare en eerlijke oplossing.