'Risico's gelijkwaardig over keten verdelen'

Alfred Jansen groeide op als zoon van een melkveehouder in Wilp. Hij studeerde bedrijfskunde en -economie in Wageningen en deed voor zijn afstudeeropdracht een vergelijkingsonderzoek naar de toekomst van de melkveehouderij in Nederland en die in het Canadese Ontario.

Brandveiligheid gaat over dierenwelzijn en het voortbestaan van bedrijven

Alfred Jansen, portefeuillehouder Veiligheid en Pacht bij LTO Nederland

Naast zijn loopbaan bij Stigas GUO – voorloper van het UWV, Ernst & Young en pensioenfonds PGGM startte hij in 2003 een kalverhouderij. Sinds 2006 is hij zelfstandig adviseur en in die rol betrokken bij het herbestemmen van agrarische gebouwen en deed hij strategische opdrachten voor verzekeraar Fortis. Begin november werd hij bij LTO Nederland benoemd als portefeuillehouder Veiligheid en Pacht.

Hoe staat u als kalverhouder in de discussie over dierenwelzijn?

'De zwijgende meerderheid in dit land ziet boeren als innovatieve ondernemers. Dat schept ook verplichtingen. We moeten beter uitleggen waarom we de dingen doen zoals we ze doen.

'De burger moet weten dat wij integer met onze dieren omgaan. Sommige organisaties praten over dieren, boeren praten met hun dieren. Als er iets gebeurt waarbij dieren onnodig sterven dan is dat ook een drama voor die boer en zijn gezin.'

Brandveiligheid zit in uw dossier. Daar is door de recente stalbranden veel aandacht voor.

'Dit is voor mij het belangrijkste onderwerp. Brandveiligheid gaat over het welzijn van dieren en het voortbestaan van bedrijven. Het komt gelukkig niet vaak voor, maar als het gebeurt heeft het een grote impact. Er zijn veel nieuwe technieken en daarmee meer brandbare materialen in stallen gekomen, waardoor branden heftiger zijn dan vroeger.

'Voor het tweede Actieplan Stalbranden moeten we ook met bestaande stallen aan de slag. Daar wordt nu over gesproken met het ministerie van LNV, dierenbescherming, brandweer en verzekeraars. De elektrakeuring wordt opgenomen in de kwaliteitssystemen en daarnaast willen we de bewustwording bij ondernemer vergroten.'

Bij asbestsanering pleit u voor meer realisme. Kunt u dit uitleggen?

'Vergeleken met Frankrijk en Duitsland gaan wij in Nederland angstvallig om met asbest. Nergens zijn de regels zo streng. We moeten verstandig omgaan met asbest, maar het opruimen kan veel sneller als we risicogerichter kunnen werken. En dan kan het in veel gevallen ook goedkoper.'

Hoe verloopt de discussie over geliberaliseerde pacht?

'De pachtprijzen zijn doorgeslagen. LTO is voor langere pachtcontracten. Korte periodes zijn niet per se slecht, maar voor de toekomst en voor jonge boeren is langdurige pacht beter.

'We zijn het met de belangrijkste partijen eens geworden over een prijstoets voor de geliberaliseerde pacht. De Grondkamer kijkt daarbij of de pachtprijs in verhouding is met de agrarische opbrengstwaarde van die grond.

'De uitkomst van het Spelderholt-akkoord ligt nu bij de minister. Het is wel een spagaat waarin we zitten. Aan de ene kant willen boeren een redelijke pachtprijs, maar aan de andere kant betalen ze grif hoge prijzen voor korte contracten.'

U heeft veel voor verzekeraars gewerkt. Wat neemt u daaruit mee naar deze functie?

'Risicomanagement moet een vast onderdeel van het boerenbedrijf worden. Boeren en tuinders zijn zich vaak niet bewust van hoeveel financiële risico's ze nemen. Neem de fipronilcrisis. Een kleine leverancier brengt honderden ondernemers in de problemen.

'Boeren moeten hierin professioneler worden. Dat betekent dat je bijvoorbeeld leveringsvoorwaarden gaat stellen aan je erfbetreders. Risico's horen gelijkwaardig over de keten verdeeld te worden. In de kostprijs hoort een risicopremie te zitten. Het toekomstige GLB stuurt hier al op aan. De manier van denken hierover moet veranderen.'