Van Trier in Tholen is groot in transportbanden

Veel mensen in de landbouw hebben de naam Van Trier wel eens horen noemen. Vaak volgt er een vage verwijzing naar een mechanisatiebedrijf in het zuiden des lands. Maar die tijd ligt achter ons.

Hans van Trier is met een voorzet van zijn vader een nieuwe weg ingeslagen. Met de verhuur van vooral stortbakken, duobanden en hallenvullers heeft hij de blik naar voren gericht. Zijn bedrijf in Tholen een jaarlijkse omzetgroei van 20 tot 25 procent.

Vader

Zijn vader Jan van Trier was al een echte ondernemer. Met enkele partners in de sector werd hij medeaandeelhouder van machinefabriek Climax in Veendam. Met zes collega's hadden ze 50 procent van de aandelen in handen. In 1989 heeft Hans van Trier het bedrijf van zijn vader overgenomen en daarbij rees de vraag: wat doen we met dat aandelenpakket?

De twee besloten dat pa zijn aandelen terugverkocht aan Climax. Deze werden niet in geld afgerekend maar in machines, bestaande uit inschuurlijnen met stortbakken, duobanden en hallenvullers. Hans van Lier zou op zijn beurt deze machines te gelde maken.

Uitdaging

Voor Climax was dit een eenvoudige manier om het aandelenpakket te verzilveren, voor Hans van Trier een uitdaging om de machines aan de man te brengen. Want wie in een jaar tijd vijftig machines op de stoep krijgt, moet wel een markt ontdekken om ervan af te komen. Hij heeft als een bezetene geprobeerd om via advertentiecampagnes van de machines af te raken.

Zo ontstond het Van Trier inschuurlijnenverhaal en in 1990 is Hans van Trier zich hierin gaan specialiseren. Hij beperkte zich eerst met het verhuren van inschuurlijnen in de regio, gevolgd door heel Nederland en daarna de grens over naar Duitsland en België.

Vol gas

'In 2004 ben ik er vol gas tegenaan gegaan met de verkoop en verhuur van machines. Aanvankelijk met honderd Climax-machines. Met het verhuurbedrijf konden we ons geen storingen meer permitteren.'

Daarna ging Van Trier op zoek naar de beste, duurste en grootste machines. 'Voor een verhuurbedrijf is dat van levensbelang.' Hij vond ze bij Breston.

Hufterproof

De ondernemer ging met Breston praten over aantallen en kwaliteit, want wie serieus mee wil doen, moet aantallen draaien met pakketten. Of zoals hij het zelf zegt, de machines moeten hufterproof en plug-and-play zijn. Het gevolg was dat hij zijn machines mocht verhuren aan veel grote aardappeltelers.

Na twee jaar gaan de machines eruit en verkoopt Van Trier ze. Zo houdt hij een mix van merken in zijn pakket. Belangrijk, want veel klanten hebben een voorkeur voor een bepaald merk. In tegenstelling tot de ondernemer zelf houden boeren vaak van computers. Zelf houdt hij van eenvoudige en vooral betrouwbare machines die aan het eind van de rit goed verkoopbaar zijn.

Snel oplossingen

Van Trier verhuurt vooral stortbakken, duobanden en hallenvullers. 'Als specialist hebben we snel oplossingen. We hebben binnen tien seconden contact en we vertellen de klanten met problemen wat ze moeten doen. Binnen een afstand van 1.000 kilometer verhuren we uit eigen voorraad. We hebben binnen 24 uur een vervangende machine op het erf. Gemiddeld hebben we niet meer dan 0,01 procent stilstand. Dat kunnen we ons gewoonweg niet veroorloven.'

Het werkgebied van Van Trier heeft zich in de loop der tijd enorm uitgebreid. Geografisch gezien gaan de machines over de hele wereld. Niet alleen in de landbouw, maar ook bijvoorbeeld in havens voor het verladen van zand, grind, cacao, koffie en alles wat maar los gestort wordt verscheept.

Formaat

Daar is het formaat van de machines op afgestemd. Zo staat de ondernemer bij een hallenvuller die net terug is van een haven uit Ghana voor het laden van schepen met een capaciteit van 2.000 ton per uur. Daar wordt de transportband aangedreven door twee elektromotoren van elk 37,5 kilowatt.

De landbouw maakt nog 20 procent van het geheel uit. Toch koestert Van Trier deze sector. Die 20 procent landbouw groeit evenredig mee met het bedrijf en is inmiddels meer dan verdubbeld.