Over tien jaar iedereen snel internet

Achtergrond Algemeen Johan Boonen 23 maa 2017 om 13:53uur

'Ik heb mijn bedrijf in de cloud gezet. Maar met een uploadsnelheid van 0,3 mb per seconde is dat bijna onbegonnen werk. Dankzij een slowserver is het uiteindelijk toch gelukt.' Pluimveehouder Hugo Bens uit het Brabantse Haps kent de ongemakken van traag internet. En hij is niet de enige.

Landelijk zijn er volgens ramingen nog een kleine 500.000 huishoudens en bedrijven met traag internet. Traag wil zeggen: minder dan 30 mb per seconde. De aanleg van snel internet (glasvezel) is een zaak van de telecombedrijven. En die aanleg is duur in het buitengebied: de afstanden tussen woningen zijn groot, net als het aantal obstakels zoals bomen, greppels en spoorlijnen.

Volgens Dirk Strijker, bijzonder hoogleraar Plattelandsontwikkeling aan de Rijksuniversiteit Groningen, kan Nederland zich deze situatie eigenlijk niet permitteren. 'Een kwart van onze bedrijvigheid vindt plaats in het buitengebied. De helft van de start-ups zit er. Die kun je niet achterlaten in een digitale woestijn.'

Software van melkrobots

Ook boeren en tuinders hebben volgens Strijker in toenemende mate last van traag internet. 'Perceelkaarten worden niet geladen, software van melkrobots werkt niet optimaal.'

Bedrijven in het buitengebied kun je niet achterlaten in een digitale woestijn

Dirk Strijker, bijzonder hoogleraar Plattelandsontwikkeling Rijksuniversiteit Groningen

Ondertussen schrijdt de digitalisering voort. Het dataverkeer groeit volgens schattingen ieder jaar met 70 procent. 'Daarmee wordt het probleem alleen maar groter', constateert de bijzonder hoogleraar Plattelandsontwikkeling.

Geen nutsvoorziening

De rijksoverheid onderkent het belang van een goede ontsluiting, maar weigert tegelijkertijd snel internet te bestempelen als nutsvoorziening. Logisch, vindt Strijker. 'Want in dat geval wordt de overheid verplicht iedere woning aan te sluiten. Dat kost verschrikkelijk veel geld.'

Daarom gaan burgers in afgelegen gebieden zelf aan de slag. 'Er zijn inmiddels zo'n 140 burgerinitiatieven.' Niet allemaal even succesvol: doorgaans zijn de organisatorische complexiteit en de hoge investeringen de grootste struikelblokken.

50.000 aansluitingen

Anderhalf jaar geleden begaf het Communication Infrastructure Fund (CIF) van de Rabobank zich op de markt voor aanleg van glasvezel. 'Die realiseren nu zo'n 50.000 aansluitingen per jaar', schat Strijker.

CIF doet dat met geld van pensioenfondsen. 'Glasvezel is een veilige, langlopende investering tegen een redelijk rendement. Kortom, precies wat pensioenfondsen zoeken. Nederland mag zich gelukkig prijzen met dergelijke financiële instellingen', stelt de bijzonder hoogleraar Plattelandsontwikkeling.

Schepje bovenop

In het huidige tempo is het probleem van traag internet over tien jaar opgelost. 'Dat kan sneller wanneer provincies, gemeenten en telecombedrijven er een schepje bovenop doen.'

Een aantal agrarische ondernemingen in het buitengebied kan of wil niet tien jaar wachten en onderneemt ondertussen zelf actie. 'Ik ken boeren die voor 30.000 euro een kabel in de grond laten spitten. Of die samen met buurtgenoten investeren in een gezamenlijke voorziening, bijvoorbeeld een draadloze voorziening.'

Strijker denkt overigens niet dat glasvezel over tien jaar een achterhaalde techniek is. 'Glasvezel heeft unieke eigenschappen: supersnel, upload- en downloadsnelheid zijn even hoog en de capaciteit loopt niet terug wanneer de buurman ook aan het internetten is.'

Land van Cuijk

Bens stond mede aan de wieg van LVCNET: een coöperatie die het Land van Cuijk (gemeenten Boxmeer, Cuijk, Grave, Mill en Sint Hubert en Sint Anthonis met in totaal 100.000 inwoners) gaat voorzien van glasvezel. Het betreft een investering van 40 miljoen euro.

'De eerste stappen zijn in 2012 al gezet. Op dat moment waren mijn kinderen mijn belangrijkste drijfveer. Die konden niet fatsoenlijk internetten', vertelt de pluimveehouder.

Lange weg

Uiteindelijk bereikte LVCNET een akkoord met een marktpartij voor de aanleg van het glasvezelnetwerk. Alleen de finale handtekeningen ontbreken nog. 'Het is een lange weg. Voldoende deelnemers is het lastigste element. Uiteindelijk heeft 32 procent van de bewoners getekend voor deelname. Genoeg voor aanleg.'

Het glasvezelnetwerk betekent een impuls voor de leefbaarheid, is de overtuiging van Bens. 'Ouderen kunnen met een snelle verbinding bijvoorbeeld veel beter begeleid worden bij het gebruik van medicijnen. Ook het contact met bijvoorbeeld de mantelzorger kan enorm verbeteren waardoor mensen uiteindelijk langer op zichzelf kunnen wonen. En scholen worden op een snelle manier met elkaar verbonden. Dit gaat op heel veel fronten vruchten afwerpen.'

100 mb per seconde

Eind 2018 moet het netwerk er liggen en mag Bens zich verheugen op een internetsnelheid van 100 mb per seconde. 'Tegen die tijd is mijn oudste zoon de deur uit', lacht hij.