Jonge teler ontwikkelt eigen fruitlikeur

Theo en Karin van Welie zijn beiden opgegroeid op een fruitteeltbedrijf. Hun huidige bedrijf staat op het perceel van de familie van Karin in Stevensbeek. In 1989 zijn de eerste bomen geplant en in 1990 beginnen ze met huisverkoop van appels en peren. Ze bouwden het bedrijf verder uit op het gebied van de teelt, het koelhuis en de boerderijwinkel.

En nu is de nieuwe generatie in de persoon van hun zoon Leon van Welie (22) begonnen met destilleren. 'Mijn doel was appelteler worden. Als opleiding kon ik kiezen voor de vakschool in Geldermalsen en een agrarisch-economische opleiding in Helmond. Ik ben iemand die breder wil kijken dan alleen fruit. Daarom heb ik gekozen voor de school in Helmond', vertelt hij.

Interessante verhalen

'Daar kwam ik verschillende mensen tegen zoals een champignonkweker, een boomteler en een plantenteler. Die andere verhalen vind ik juist interessant. Hoe pakken zij het ondernemen aan? Hoe gaan ze met de kostprijs om? We kregen les in verschillende teelten en bezochten elke week een ander bedrijf.'

De stagebegeleider van een sapverwerkingsbedrijf stimuleerde de jonge ondernemer in de dop om over het ondernemerschap na te denken. 'Hij stelde vragen als: 'Waar wil je met je bedrijf naartoe?' en 'Zou je naar het buitenland willen?' Nou, dat zag ik wel zitten. Waarom niet? Op dat niveau had ik ook gesprekken met mijn vader. Hij kwam met de vraag of destilleren niet iets voor mij zou zijn. Dat stond me aan. Sowieso vind ik het een uitdaging om meerwaarde te creëren en dit zou iets kunnen zijn.'

Zuid-Duitsland

Via een verkoper van ketels kwam Van Welie in Zuid-Duitsland terecht op een bedrijf met 400 hectare grond, een hotel, een restaurant en een destilleerderij. 'Ik ben daar een half jaar geweest en heb veel geleerd. Ik wilde ervaren of het destilleren iets voor mij zou zijn. Na mijn studie ben ik aan de slag gegaan met het aanvragen van een vergunning bij de gemeente, het regelen van een accijnsnummer bij de douane, het aanschaffen van een ketel en het investeren in marketing. Het had wat voeten in aarde, maar afgelopen jaar is de vergunning dan toch afgegeven en konden we aan de slag.'

De huidige taakverdeling in huize Van Welie is helder: Theo zorgt voor het fruitteeltbedrijf, de koeling doen vader en zoon, voor de boerderijwinkel hebben ze personeel, de destilleerderij is Leons afdeling en Karin zorgt voor de administratie en springt bij in de winkel. 'Soms botst het, maar we komen er altijd samen uit. Ik denk dat het belangrijkste van alles is dat je iets op het bedrijf hebt waar je schik in hebt. Het is nodig om je eigen visie te ontwikkelen en het bedrijf voort te zetten op een manier die bij jou past.'

Nichemarkt

De Oost-Brabantse fruitteler ziet de factor arbeid als een grote uitdaging. 'Dat is de duurste factor in het teeltproces. Veel bedrijven in de agrarische sector worden steeds groter en werken productiegericht. Voor mij hoeft dat niet. Ik wil voor de markt uitlopen en zoek liever een nichemarkt, iets speciaals.'

Het ontwikkelen van een eigen likeur met de naam 'Leon' is daar het eerste resultaat van. 'We zijn druk bezig met het testen of onze likeur aansluit op de doelgroep. Daarom hebben we veel smaaktesten gehouden. De reacties zijn positief. Daarnaast investeren we tijd en geld in marketing en pr. Met een marketingbureau hebben we het merk 'Leon' bedacht en is er een website ontwikkeld. Wij willen niet alleen puur likeur verkopen, maar ook het verhaal achter het product vertellen. De emotie, de beleving; dat raakt mensen.'

Slijterij

De toekomstplannen heeft Van Welie helder voor ogen: 'Het fruitteeltbedrijf mag iets groter worden, zodat het bedrijf meer onderpand krijgt. De kostprijs willen we hard houden. Het koelhuis hoeft niet groter, misschien zelfs wat kleiner, zodat ik meer ruimte krijg voor de stokerij. De winkel is nog een vraagteken. Het probleem daar is de dure arbeid en ik weet niet of het aansluit op mijn toekomstvisie. Daar zou een slijterij met bijpassende producten midden in de stad wellicht beter bij passen. Ik wil meer tijd investeren in de stokerij en als het goed gaat lopen, zie ik een proeflokaal voor me in de schuur.'

Zijn zus Dorien ziet dat ook wel zitten. 'Ik studeer nu nog commerciële economie gericht op event en entertainment. Ik wil daar graag in verder', vertelt ze. 'Als in de toekomst blijkt dat het bedrijf zo groot is dat Leon me nodig heeft, dan ben ik er. Maar eerst ga ik stage lopen in het buitenland. Ik wil nog veel meer zien van de wereld en leren wat ik kan gebruiken voor dit bedrijf. Ik wil zeker niet bedrijfsblind worden. Het bedrijf is mooi, maar niet alles.'