Slager is oren en ogen van varkenshouder

‘Wereldwijd voldoet de Nederlandse varkenshouderij aan de hoogste kwaliteits- en dierenwelzijnsstandaarden. Ware topsport. Maar net zoals topsporters zoekt ook de varkenshouderij naar innovaties en vernieuwing om zich te kunnen onderscheiden. Of om nog beter te kunnen presteren en inkomsten te verhogen’, zegt Van Lier.
‘Dat doen wij met Ruyghveen, waarmee we voor ketenkracht in De Peel gaan. Zo werk ik samen met de varkenshouders Eric Baeten, Jan Vissers en Mark Tijssen, de lokale slachter Dennis Tomassen en de lokale slager Funs Rutten.’

Belangrijkste speler

Hoewel Van Lier de slager als laatste noemt, is hij volgens hem wel de eerste die in rechtstreekse verbinding staat met de consument. De voor Ruyghveen belangrijkste speler in de markt. ‘En de slager biedt ons de kans om dichter bij die speler ofwel consument te komen, een keiharde noodzaak. Want de consument heeft nog onvoldoende notie hoe en waar het vlees wordt geproduceerd.’
Dat laatste geldt volgens Eric Baeten, varkenshouder in Sevenum, ook voor de slager: die kan richting consument vaak niet aangeven van welke varkens het vlees die week afkomstig is, al zou die het wel willen.

Eenrichtingsverkeer

‘Het is allemaal eenrichtingsverkeer. Niet goed, omdat juist de slager de oren en ogen van de varkenshouders zijn. Als de slager exact weet waar het vlees vandaan komt, dan kan die ook aan ons als varkenshouders terugkoppeling geven over de beleving van smaak en kwaliteit door consumenten. En wij daardoor op onze beurt beter op de marktwensen kunnen inspelen’, zegt Baeten.
De vraag hoe de ondernemers met Ruyghveen de markt konden bespelen, was niet van de ene op de andere dag beantwoord. Zowel de varkenshouders als de slager hebben op hun eigen manier de markt verkend, mogelijkheden bekeken, kennis opgedaan en ervaringen gedeeld.

Anders kijken

‘We hebben niet alleen de stallen van binnen gezien of gediscussieerd over het varkensras. Nee, we hebben op een andere manier naar de keten gekeken’, vertelt Van Lier.
‘De belangrijkste conclusie was dat we transparantie, kwaliteit door ketenkracht, onderscheidend vermogen en volume nodig hebben. Plus vier varkenshouders, een slachter, een slager en een goede marketeer in De Peel. Die afzonderlijke krachten hebben we gebundeld met Ruyghveen als resultaat.’
De ondernemers zijn overigens niet de eerste club varkenshouders die een dergelijk concept presenteren. Zo hebben ook het Limburgse Livar- en Heuvellandvarken een plek binnen de markt verdiend. Maar met Ruyghveen voegen ze volgens Van Lier en Baeten een belangrijk concept toe.
‘Met behulp van een speciaal samengesteld voer streven wij naar een mooie vleeskleur en weinig dripverlies, wat uiteindelijk de smaakpapillen van consumenten nog meer prikkelt. Deze manier van werken in een stal is wel gevoelig, omdat je binnen een en dezelfde stal zowel reguliere als Ruyghveenvarkens huisvest. Je moet dus alert zijn dat de juiste varkens het juiste voer krijgen. Vanwege die drip en vleeskleur’, zegt Baeten.
‘En eerlijkheid gebiedt te zeggen dat dit in de proeffase wel eens mis is gegaan. Het mooie hieraan is wel dat de slager het meteen proefde. Een bewijs dat we als varkenshouders echt het verschil kunnen maken. Samen zijn we verantwoordelijk en dat komt de transparantie, kwaliteit en het werkplezier ten goede. Een bijzonder aangename manier van samenwerken.’
En zo willen ze het ook houden, bijzonder. Daarom komt het vlees niet in de supermarkt. ‘Maar bijzonder betekent in onze ogen niet kleinschalig. Integendeel. Nu leveren we zeventig varkens per week, maar ik droom van het moment dat slagers tegen klanten moeten zeggen: ‘Sorry, het vlees is uitverkocht. Maar ik noteer uw naam en nummer, zodat u een plekje krijgt op de wachtlijst.’’
En als Baeten het toch over toekomstdromen heeft, dan behoort een flinke uitbreiding van het assortiment tot die dromen. ‘Dan doel ik op koud vlees. Denk aan ham, droogworst of worst gevuld met prei of paprika uit De Peel. Dat laatste is een belangrijke voorwaarde, dat we aan de ketenkracht in De Peel vasthouden. Ook als ons vlees straks in Amsterdam of Rotterdam bij de slager ligt.’
Inmiddels hebben de varkenshouders al letterlijk en figuurlijk aan de eerste successen van Ruyghveen geproefd. Het aantal slagers dat het vlees verkoopt, is bijvoorbeeld naar vier gestegen. Maar dit is volgens Van Lier pas het begin.

Succes

‘Ik hoop dat ik over vijf jaar op een terras ergens in Nederland zit en mensen specifiek hoor zeggen dat ze van een heerlijk stukje Ruyghveenvlees hebben genoten. Dat ze de waardering echt uitspreken. Niet uit beleefdheid tegenover mij, maar zonder dat ze weten dat ik als producent aan een tafeltje naast hen zit. Ja, dat is voor mij absoluut dé definitie van succes.’