Weer uitstel fosfaatoverlegis niet te verkopen

De melkveehouderij had deze zomer een enorm bittere pil te slikken. De invoering van fosfaatrechten bleek uiteindelijk onvermijdelijk om de groei van de sector te beteugelen.
De peildatum van 2 juli staat met hoofdletters geschreven en hangt als een zwaard van Damocles boven de sector. Volgens de nieuwe staatssecretaris komt niet alleen de groei na deze datum – inmiddels al 45.000 koeien – voor rekening van de betreffende ondernemers, er zal ook afgeroomd worden over de periode ervoor. Dat treft in potentie alle melkveehouders.
Begin juli zat de veehouderijsector namelijk al over het plafond van 172,9 miljoen kilo fosfaat heen. Dat betekent volgens Van Dam dat niet alleen een prijskaartje aan groei komt te hangen, maar dat ook stabiele bedrijven een offer dreigen te moeten brengen. Dat ligt uiterst gevoelig.
Over de invulling van het stelsel is echter nog niets duidelijk en er is evenmin zicht op spoedig uitsluitsel. Dat gaat nog weken, zo niet maanden duren. Het uitstel heeft ongetwijfeld een relatie met de bestuurswissel van Dijksma en Van Dam, maar onderliggend is er meer aan de hand.
De stapeling van uiteenlopende mestregels maken het stelsel zo ingewikkeld, dat er niet alleen voor de boer, maar ook politiek bijna geen touw meer aan vast te knopen is. De vergelijking met een bord spaghetti doemt op.
Het is vrijwel onmogelijk om met dit nieuwe stelsel nog een richting te kiezen die niet op wezenlijke onderdelen ingrijpt in andere wetgeving omtrent mest en mineralen. Extra tijd voorkomt dat niet. Het leidt er echter wel toe dat de rekening van al dat gepuzzel bij de boer komt te liggen. Dat is buitengewoon moeilijk te verteren en niet te verkopen aan een sector die van zo’n groot belang voor Nederland is.