Dijksma laat op EZ lastige taak achter

Staatssecretaris Wilma Mansveld had na het uiterst kritische Fyra-rapport geen andere keus dan haar ontslag aan te bieden. Ze laat in het milieudossier enkele kwesties achter die de land- en tuinbouw de komende jaren nog flinke kopzorgen zullen geven. Denk aan de sanering van asbestdaken en de zuiveringsplicht voor de glastuinbouw.
Bij beide onderwerpen zijn de doelen bekend, maar Mansveld toonde weinig betrokkenheid in de discussie over hoe ze bereikt moeten worden. Tekenend is de opmerking van een boerenbestuurder dat LTO Nederland in twee jaar tijd slechts één keer door staatssecretaris Mansveld is ontvangen op haar ministerie.
De inzet van Dijksma op soortgelijke dossiers in haar portefeuille Landbouw geeft reden om te veronderstellen dat daar verandering in zal komen. Zij durft vertrouwen te geven aan het bedrijfsleven, maar spreekt de voorwaarden daarvoor wel zelf door met de verantwoordelijke bestuurders. Zo bezien kan de stoelendans in Den Haag een stimulerend effect hebben op de lastige milieudossiers.
Tegelijk moet op Landbouw een nieuwe staatssecretaris ingewerkt worden. Verschillende namen doen de ronde, echter niet van kandidaten die goed ingewerkt zijn in het landbouwdossier. Op zich is dat niet onoverkomelijk. Dijksma kende de agrarische sector ook niet maar wist zich twee jaar geleden wel razendsnel in te werken.
De uitgangssituatie is nu fundamenteel anders. Toen was net een nieuw kabinet aangetreden dat een eigen koers ging ontwikkelen. Nu belandt de nieuwe staatssecretaris pardoes in lopende trajecten waar inzicht én daadkracht vereist is.
Neem alleen al het komen tot een regeling voor fosfaatrechten in de melkveehouderij. Volgend jaar moet dit lastige onderwerp wettelijk geregeld zijn. Daarvoor is het nodig snel knopen door te hakken en vervolgens gewapend met een sterk verhaal naar het parlement te gaan. Minister-president Mark Rutte mag op zoek naar een kandidaat die daar niet voor terugschrikt.