'Dierenwelzijn heeft geen plek in Gemeenschappelijke Landbouwbeleid'

We hebben maar één wens: geef de zoogkoeienboer ondersteuning voor wat hij doet. De maatschappij roept immers al jaren: 'kalf bij de koe' en 'koe in de wei'. Beide staan onder druk, door de wolf en de mestwetgeving. Den Haag begrijpt dat niet en heeft er geen geld voor over.

In mijn sector lopen de zoogkoeien met hun kalfjes (bijna) jaarrond buiten. Dat levert in het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) geen extra vergoeding op, want vaak lopen de dieren op extensief grasland dat niet meetelt als landbouwgrond.

Je loopt dus voorop en doet het goed, maar toch ben je de pineut. Geen vergoeding via een eco-activiteit voor het werken met een bestaande vorm van veehouderij die maatschappelijk en qua dierenwelzijn gewenst is. Dit terwijl sectoren die nog (lang) niet zo ver zijn met eco-activiteiten vergoedingen krijgen om dezelfde stappen te zetten.

Dat er sprake is van een ongelijk speelveld binnen sectoren en binnen Europa, daar hebben ze in Den Haag geen boodschap aan. Europese lidstaten mogen immers zelf bepalen hoe het geld wordt verdeeld. Het gevoel ontstaat dat Nederland vindt dat de GLB-euro's bestemd zijn als lokkertje voor de grote sectoren. Want die moeten veranderen. De kleine sectoren vissen achter het net. Dat kan toch niet de bedoeling zijn?

De gesprekken hierover met het landbouwministerie leveren niets op. Een eco-activiteit is grondgebonden en dus past extensieve begrazing niet bij de perceelregistratie die de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland een paar jaar terug heeft geïntroduceerd.

Dierpremie

Er is een prima oplossing binnen het GLB om zoogkoeienhouders te belonen: een dierpremie. Nederland is het enige land in de Europese Unie dat niets doet met gekoppelde steun. Andere landen maken ruimhartig gebruik van dit instrument. Een 'zoogkoeiensteun' zou perfect zijn. De peildatum wordt dan 15 mei. Dat sluit perfect aan op de systematiek die al jaren wordt gehanteerd.

Om te kunnen voldoen aan de maatschappelijke wens van kalf bij de koe en koe in de wei, wordt de houder door de wolf op kosten gejaagd en is dierenwelzijn in gevaar. Ook daarom zal de zoogkoeienboer financieel moeten worden ondersteund.

De Vleesvee Academie is bezig met het uitrollen van diverse projecten op het gebied van educatie en onderzoek om duurzaam Nederlands rundvlees te versterken in de markt. Maar ook daar lijkt de vleesveehouder 'te grazen' genomen te gaan worden.

Uitkering van bedrag

De vraag is namelijk of het toegezegde potje van 2,5 miljoen euro (historisch geld als compensatie voor het afschaffen van de stierenpremie) wel uitgekeerd gaat worden of dat het slechts bij de uitgekeerde 800.000 euro blijft en het restant in de schatkist van het Rijk belandt.

Geld kan niet het probleem zijn: vanaf 2026 komt er jaarlijks 500 miljoen euro beschikbaar voor agrarisch natuurbeheer. Vleesvee kan natuurgronden uitstekend begrazen en de sobere grassen omzetten tot kwaliteitsproducten.

Dit moeten dan ook bij uitstek gelden zijn die toekomen aan de vleesveehouderij. Met deze subsidie kan de (te hoge) pacht tenminste nog worden betaald en graast de koe met haar kalf op kosten van de overheid: een welverdiende zoogkoeienpremie.