'We willen wel producten, maar geen productie'

En die komt er misschien wel in de persoon van Christophe Hansen. Hansen krijgt in de volgende Europese Commissie de portefeuille van Landbouw en Voeding toebedeeld. En met Hansen zie ik kansen. Hij erkent dat economische, ecologische en sociale duurzaamheid onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.

In het verleden zagen we te vaak de balans doorslaan naar ecologie, zoals in de Green Deal. Hansen wil dat alle drie de pijlers gelijkwaardig worden meegenomen, zodat het vertrouwen in het beleid terugkeert en er gewerkt kan worden aan een toekomstbestendige land- en tuinbouw.

Als LTO Nederland onderschrijven we dat en via Copa Cogeca leveren we input voor de Europese visie die Hansen in zijn eerste honderd dagen zal formuleren. Daarbij brengen we specifieke Nederlandse punten onder de aandacht, zoals renure. Ook pleiten we voor meer flexibiliteit in het landbouwbeleid, zodat er rekening kan worden gehouden met de diversiteit van de verschillende lidstaten.

Maar ook in ons eigen land is genoeg werk aan de winkel. De 'not in my back yard'-instelling (bekend van de asielzoekerscentra en windmolens) geldt steeds meer voor agrarische activiteiten. In Nederland willen we wel vlees eten, maar de productie niet ruiken. We willen groente en fruit, maar arbeidsmigranten zijn niet welkom. We willen bloemen op tafel, maar mogen onze gewassen niet beschermen.

Kortom, we willen wel de producten, maar niet de productie. Mensen moeten zich realiseren dat als er in hun achtertuin niet wordt geproduceerd, ze er ook niet van zouden moeten consumeren.