'Dierenliefde in een bambitijdperk'

Misschien ligt hier ook de oorsprong voor de oprichting van de Partij voor de Dieren. Laten we eerlijk zijn, er zijn veel mensen gekker op dieren dan op hun eigen soortgenoten. Welbeschouwd is dat goed te begrijpen, kijkend hoe sommigen van ons gewetenloos door het leven stappen.

In Nederland willen we onze weinige natuur houden zoals die is. Als je een natuurkenner bent, weet je dat zoiets niet bestaat. Een moeras of een heide is altijd tijdelijk. Externe factoren proberen we buiten de deur te houden. Een utopie. Kijk naar de Oostvaardersplassen. Daar is het volkomen uit de hand gelopen. De natuurpostzegels in Nederland zijn fantastisch mooi, maar het blijven uiteindelijk maar postzegels. Op natuurgebied hebben we eigenlijk weinig toegevoegde waarde als je naar een hoger niveau kijkt.

We hebben nu wolven, otters, bevers en vossen in dichtbevolkte gebieden en zijn trots dat we dit hebben bereikt. De waterkwaliteit in de Nieuwkoopse of Reeuwijkse Plassen is zo goed geworden dat otters daar graag verblijven.

Tegelijkertijd huilt mijn hart, want deze beestjes gaan hun ondergang tegemoet. Ondanks dat we miljoenen euro's investeren in ottertunnels en andere oplossingen zullen er steeds meer worden doodgereden. Zij gaan hun leefpatroon niet aanpassen aan een dichtbevolkt gebied. Of misschien wel? Een wolf in je achtertuin was tot voor kort in ons land nog ondenkbaar.

De schadelijke muskusrat moet worden bestreden, maar een bever niet, terwijl die misschien veel schadelijker is. Een wolf beschermen ondanks het dierenleed dat wordt aangericht? Een beer die een mens doodt moeten we beschermen? Een wolf is net als een beer schuw voor mensen. Agressiviteit ligt bij alle dieren op de loer als je in de buurt van hun nest komt.

Laat deze dieren leven in een omgeving die bij ze past. Komen er te veel, dan moet je aan wildbeheer doen. Houd je van de wolf, dan gun je dat dier geen Nederland.

De natuur staat nooit stil. Het wordt tijd dat we ons bambigevoel aan de wilgen hangen en tot bezinning komen. Hierbij geldt nog steeds dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken.