'De ene technische innovatie is de andere niet'

Ook in 1972 kwam de Club van Rome met een rapport waarin werd geschreven over grenzen aan de groei, de uitkomsten waren verontrustend. De grondstofbronnen zouden uitgeput raken, de industriële groei zou afremmen en tegelijkertijd zouden de bevolkingsomvang en vervuiling nog enige tijd blijven toenemen.

In die tijd leefden er 3,5 miljard mensen op aarde. In ons land waren er toen 2 miljoen auto's met jaarlijks 3.300 verkeersdoden. Auto's waren als koekblikken die je in elkaar kon frommelen, wegen waren onveilig. Ook was er sprake van een grote groei eerste generatie-autochauffeurs, wiens ouders liepen, fietsten.

Wereldoorlog II was pas 25 jaar voorbij. In die tijd vielen er in de Formule I jaarlijks doden en was 'de dood' een ander ding dan vandaag de dag. De kerken liepen leeg en zingeving vond men steeds meer in spullen en consumptie. Premier Den Uyl wenste destijds iedereen een auto en Mansholt iedereen een vakantie toe, totdat ook hij zich liet beïnvloeden door de inzichten van de Club van Rome.

Ik was 6 jaar oud en reed naast ma op het fietsje naar school en haalde allemaal auto's in die bij ons op het einde van de weg op De Dwarsdijk in de file reden omdat de A16 geblokkeerd was. Spectaculair en grappig vond ik dat, met mijn kinderlijke belevingswereld.

Elke verkeersdode is er één te veel, maar blijkbaar helpt innovatie wel, zowel technisch als sociaal. Alcohol in het verkeer was destijds gebruikelijk. Gedrag doet er altijd toe. Vandaag de dag hebben we krap 10 miljoen auto's en 650 verkeersdoden. Auto's en ook wegen werden en worden door maatregelen steeds veiliger en vernuftiger.

Technische oplossingen zijn hierbij geaccepteerd, omdat mobiliteit een eerste levensbehoefte is. Tesla is hot en wordt gesubsidieerd met belastinggeld. Maar de ene innovatie is de andere niet, want voor de landbouw wil men terug naar de tijd van Ot en Sien. Telkens zit de maatschappelijke januskop ons dwars.