'Landbouw is net een casino'

Column Akkerbouw Piet Hermus 01 jun 2022 om 11:00uur

'Zaaien is raaien', aldus het gezegde. Dat bleek afgelopen weken weer. Met de recente regen is bij de meesten de droogte verdreven. Was die niet gevallen, dan was 2022 op weg naar het recordjaar 1976. Goed dat er ruim een maand geleden al door diverse bestuurders aan de bel werd getrokken over de droogte die aan het ontstaan was. Dat was zeer tijdig.

Voor sommige gebieden kan ik dat goed snappen. Hier in de wijde omgeving stonden de gewassen er al goed bij. Grondsoorten en de zwaarte verschillen nogal, evenals de beschikbaarheid van zoetwater.

Verderop hebben omstreeks 11 maart gezaaide bieten al ruim een week voor 1 juni, optisch vanaf de weg, het veld dicht. Na zaai viel er begin april geen plens die een korst kan vormen, zoals elders in het land wel het geval was. Bij uien is dat vaak funest.

Het verschilt nogal waar je zit met je boerderij. Landbouw is net een casino, maar dan om het echie. 'Niet alles kan overal', de kreet van Johan Remkes met betrekking tot stikstof, geldt gewoon voor alles wat landbouw betreft. De portemonnee ligt immers buiten.

Mijn stelling is dat slechte grond altijd te duur is en goede grond altijd te goedkoop

Piet Hermus, akkerbouwer in Zevenbergschen Hoek

Problemen zijn vaak regionaal, niet algeheel. En vaak zijn deze zelfs afhankelijk van de vakman, van wat hij kan en wil. En van hoe hij is georganiseerd. Je moet niet te veel kijken naar wat de buren doen, maar je eigen grond, situatie en bijbehorende risico's kennen.

Het lijkt alsof vorige generaties beter wisten wat waar wel en niet kon. Met machines en techniek denken we veel te kunnen afdwingen. Dat is maar beperkt zo. Een valse droge kluit ligt misschien aan de zwaarte van de kleigrond.

De grond hier bij de buren en in de omgeving is supergrond en moet dus duurder zijn, omdat die meer waard is, omdat je er meer mee kunt. Een Opel is immers ook geen Mercedes en is geen Ferrari. Een Opel moet je als een Opel rijden, een Mercedes als een Mercedes en een Ferrari als een Ferrari.

Mijn stelling is dat slechte grond altijd te duur is en goede grond altijd te goedkoop. In 2016 zei ik een keer na de wateroverlast in het najaar van 2015 in een afdelingsvergadering samen met het waterschap, omdat er één boer bleef jeremiëren: 'Slechte grond is voor 30.000 euro per hectare te duur en goede voor een ton te goedkoop. Ik weet waar ik zit in Zonzeel.'

Ik weet dat ik daar eigenlijk nooit problemen heb. Die had ik in mijn deel in de polder aan mijn kant van de weg nooit, ook niet tijdens extremen. Dit onderscheid tussen gronden ga je in de prijs terugzien. Dat hoort ook zo.