Bevloeiing grasland voorgedragen als immaterieel erfgoed Unesco

In delen van Overijssel en Noord-Brabant wordt de techniek nog steeds toegepast. Staatssecretaris Günay Uslu van Cultuur en Media: 'Graslandbevloeiing is niet alleen een beproefde techniek die nuttig is voor landbouwers en natuur, maar ook een traditie die mensen verbindt in Nederland en daarbuiten. De beoefenaars bezitten een schat aan kennis en vaardigheden. Met deze voordracht wordt dit immateriële erfgoed doorgegeven aan toekomstige generaties.'

Op de zogenoemde Representatieve Lijst van Immaterieel Cultureel Erfgoed van de Mensheid staan tradities, gebruiken en ambachten uit de hele wereld die het waard zijn om door te geven. Er staan op dit moment al drie Nederlandse tradities in de UNESCO-lijst: het ambacht van molenaar, de corsocultuur en de valkerij.

Graslandbevloeiing houdt in dat water uit een rivier, beek of bron op zo'n manier wordt omgeleid dat het over een weide stroomt. Daarmee komen water en voedingsstoffen op het land terecht, waardoor het land vruchtbaarder wordt, minder snel uitdroogt en beter tegen vorst kan.

Ingenieus proces

Het omleiden is een ingenieus proces dat veel expertise en samenwerking vereist: het gebeurt onder andere door het bedienen van sluizen, het aanleggen van dammen en het graven van geulen. Graslandbevloeiing stimuleert daarnaast de flora en fauna op het land en in de bodem. Het is bovendien een manier om verdroging tegen te gaan. Dat is een van de gevolgen van klimaatverandering.

In Nederland gebruiken twee gemeenschappen de techniek van graslandbevloeiing: Het Lankheet (Overijssel) en De Pelterheggen (Noord-Brabant). De kennis gaat daar over van generatie op generatie. Tussen de beoefenaars in Nederland, Oostenrijk, België, Zwitserland, Duitsland, Luxemburg en Italië bestaan veel internationale contacten. Daarom hebben deze landen samen besloten om deze techniek voor te dragen voor de Unesco-lijst.