Melkveebedrijf verkoopt alle schapen na wolvenaanval

Na een telefoontje van de buren, bij wie de dieren doodgebeten werden aangetroffen, ging Steven Koopman bij de schapen kijken. Hij trof ongeveer een derde dood aan. De andere schapen waren gestrest en bang.

Melkveebedrijf G. Koopman heeft veertig melkkoeien en dertig stuks jongvee. De schapen waren een neventak. Koopmans vader Gerrit had ze al achtendertig jaar.

Maatregelen

Om het land waar de schapen liepen zaten draden. Koopman legt uit dat zich nooit eerder problemen met de wolf voordeden. 'Meer maatregelen hebben we niet getroffen, omdat we hier in de buurt ook nooit eerder met een wolf te maken hebben gehad. We vallen dan ook buiten het officieel aangewezen wolvengebied en komen daardoor niet in aanmerking voor subsidie voor een wolvenraster. Wat wel heel gek is, want een wolf houdt zich niet aan de grens op een kaartje.'

Op de dag van de aanval laat BIJ12 een taxatiebureau komen dat DNA-monsters afneemt. 'De doodgebeten schapen krijgen we vergoed als uit het onderzoek blijkt dat het echt om een wolf gaat. We hebben de uitslag nog niet. Als blijkt dat de dader geen wolf is, krijgen we voor zover ik weet geen cent.'

Het nadeel is dat de bijkomende schade niet wordt vergoed, vervolgt de veehouder. 'Denk bijvoorbeeld aan de overlevende schapen die stress ervaren en daardoor gaan verwerpen en een miskraam krijgen. Dat is voor de dieren zelf ook heel erg.'

Koopman hoopt dan ook dat serieus wordt nagedacht over of de wolf hier wel past. Daarnaast wil hij dat goed naar het beleid en de regelgeving wordt gekeken. 'Er is hier weinig ruimte, we zitten dicht op elkaar.'