EU-voorzitter Frankrijk: toelating alternatieve middelen te traag

Denormandie gaf in de Agri-landbouwcommissie van het Europees Parlement een uitgebreide lezing over zijn EU-plannen voor het komende halfjaar. Ruissen wees de Franse minister op een gebrekkige capaciteit bij veel Europese landen om vervangende middelen te kunnen beoordelen.

'Ik spreek veel agrarisch ondernemers die met de handen in het haar zitten omdat het ene na het andere gewasbeschermingsmiddel niet meer in de landbouw wordt toegelaten', zei Bert-Jan Ruissen. De Europese Unie (EU) werkt bovendien met de Green Deal en de van-boer-tot-bordstrategie aan verdere vermindering van het gebruik van pesticiden.

Dat betekent dat plantenziekten vaker misoogsten kunnen veroorzaken. De SGP-politicus vindt daarom dat het wegvallen van chemische middelen hand in hand moet gaan met de toelating van vervangende middelen. 'Bent u bereid een snellere toelating op de agenda te zetten?', vroeg Ruissen daarom direct aan Denormandie.

Goedkeuring

De Franse minister antwoordde uitvoerig dat Ruissen 'honderd procent gelijk heeft dat de toelating veel te traag gaat'. Hij legde de oorzaak deels bij het meerjarige wetenschappelijke onderzoek van nieuwe middelen, maar ook bij de goedkeuringsprocedure. 'We zien bij sommige landen dat de goedkeuring soms langer duurt dan het voorafgaande wetenschappelijke onderzoek. Dat is een probleem. Dat onderzoek kunnen we niet echt versnellen. Maar dat goedkeuring drie of vier jaar duurt, is veel te lang.'

Julien Denormandie erkende dat dit probleem nu te weinig aandacht krijgt in de Europese politiek. Hij zei dat hij dit 'interessante punt' zou meenemen in zijn EU-voorzitterschap.

De Standing Committee on Plants, Animals, Food and Feed (SCoPAFF) waarin de Europese regelgeving voor gewasbescherming wordt besproken, heeft op 27 en 28 januari een overleg. Daarbij staat de toelating van diverse middelen op de agenda. Het gaat onder meer om het insecticide Sulfoxaflor. De Europese Commissie stelt voor de goedkeuring van dit middel te beperken tot kastoepassingen, vanwege mogelijke chronische risico's voor hommels en solitaire bijen.