Kamermeerderheid neigt naar afschaffing geborgde waterschapszetel

Als dit voorstel wordt aangenomen, raken boeren, bedrijven en natuurbeheerders hun vaste plek kwijt in de gekozen waterschapsbesturen. Er moeten nog wel een aantal stappen worden doorlopen voordat het plan wordt uitgevoerd. GroenLinks en D66 willen wel dat de wijziging van de Waterschapswet al ingevoerd is bij de eerstvolgende waterschapsverkiezingen in 2023.

De besturen van de 21 waterschappen worden elke vier jaar gekozen. Naast burgers, meestal vertegenwoordigers van politieke partijen, zijn tussen de zeven en negen zetels gereserveerd voor vertegenwoordigers uit de land- en tuinbouw, natuurorganisaties en het bedrijfsleven.

Beheer complexer

GroenLinks en D66 wijzen erop dat het waterbeheer complexer wordt en de kosten ervan steeds meer door burgers worden opgehoest via de waterschapsbelasting. Daarom is het niet goed dat de belangen van boeren en bedrijven in het bestuur 'de boventoon voeren', vinden de initiatiefnemers. Politieke partijen kunnen volgens hen de belangen van alle betrokkenen goed afwegen.

De wijziging 'maakt de waterschappen echt democratisch', laat GroenLinks-Kamerlid Laura Bromet weten. Tjeerd de Groot (D66): 'We merken allemaal dat de weersextremen toenemen, zomers worden droger en winters worden natter. Dat betekent dat de taken van de waterschappen verbreden. Zetels reserveren voor boerenbelangen past daar niet bij. De waterschappen moeten voor ons allemaal werken.'

Politieke aangelegenheid

LTO Nederland is tegen de afschaffing van de geborgde zetels. Boeren betalen vaak duizenden euro's waterschapsbelasting. Zij hebben veel invloed op goed waterbeheer en hebben daarin grote belangen. Lokale kennis van het gebied en draagvlak voor het waterbeheer zijn essentieel, meldt LTO. De geborgde zetels zorgen ervoor dat die belangen aan tafel zitten, zowel vanuit de landbouw, de natuur en het bedrijven. Via een stelsel van lijsten van politieke partijen is dat niet gegarandeerd.

Een waterschapsbestuur zonder geborgde zetels wordt een volledig politieke aangelegenheid, waarschuwt LTO, terwijl het waterschap toch vooral een functioneel doel heeft. LTO vindt dat beleid vanuit de provinciale of de landelijke overheid moet komen en dat het niet zo mag zijn dat boeren straks in 21 waterschappen met 21 verschillende politieke richtingen worden geconfronteerd.