'Een verdeeld huis houdt geen stand'

Toen LTO Nederland drie jaar geleden werd opgezet vanuit LLTB, ZLTO en LTO Noord was het voor iedereen even 'wennen'. Landelijke vakgroepen vervingen de provinciale vakgroepen, er kwamen landelijke portefeuillehouders en een periodieke bijeenkomst van alle vakgroepvoorzitters om over de grote landbouwthema's te spreken.

Afgelopen tijd is deze structuur geëvalueerd. Uiteraard zijn er altijd verbeterpunten. Breed werd echter geconstateerd dat de LTO-organisaties stevig naar elkaar zijn toegegroeid. Dat merk ik ook in het LTO-bestuur, dat op een eensgezinde en collegiale manier de grote uitdagingen tegemoet treedt. Elke regionale LTO kent zijn eigen identiteit. Dat moeten we koesteren. Want we zijn niet één, maar wel een eenheid. Dat maakt ons krachtig.

In januari werk ik twee jaar bij LTO. Ik ben blij met heel veel leden te hebben gesproken over wat hen bezighoudt. De eenheid binnen LTO is hen een lief ding waard. Maar nog liever ziet men een sectorbrede eenheid. Het legt een opdracht neer bij de vele belangenbehartigers in onze sector. Het vraagt om minder profileringsdrang en meer samenwerking. En het vraagt om erkenning van ieders rol en expertise.

Ik heb er vertrouwen in dat we, met de komst van onze nieuwe voorzitter Sjaak van der Tak, ook op dat gebied een goede stap kunnen zetten. Voor boeren en tuinders!