Consument plukt zelf 'koninklijke' kers

Reportage Gelderland Hanneke de Jonge 13 aug 2020 om 09:45uur

Zelfgeplukt of niet, een kilobakje kersen heeft bij familiebedrijf Hakkert een vaste prijs en daar maakt niemand zich druk over. 'Bezoekers zien het als een uitje en vragen zelfs wat de entreeprijs is om de boomgaard in te gaan.'

Consument+plukt+zelf+%27koninklijke%27+kers

Tussen Buren en Buurmalsen in de Betuwe ligt het kersenteeltbedrijf van Arie en Janny Hakkert. Ze runnen het samen met hun vier volwassen kinderen, (schoon)moeder en een aantal vrijwilligers. Van half juni tot eind juli produceren zij jaarlijks op hun bedrijf van 2,5 hectare 25.000 tot 30.000 kilo kersen. 'Grofweg kun je zeggen dat we op zijn vroegst op 4 juni beginnen met oogsten en op zijn laatst op 28 juni, afhankelijk van het weer', zegt Arie Hakkert.

Hakkert komt uit een familie van fruittelers en wist al jong dat hij het vak in wilde. Na zijn opleiding aan de fruitvakschool begon hij op een gepachte boomgaard van 7 hectare met het telen van appels. Toen die in de jaren negentig weinig meer opleverden, hoorde hij van fruitpionier Gerard Poldervaart over laagstamkersenbomen die op de markt kwamen.

'In 2000 heb ik duizend van die bomen aangekocht. Die heb ik aangeplant op 1 hectare koninklijke grond', zegt Hakkert. 'Het perceel dat ik pacht, hoort bij het voormalige weeshuis in Buren en is eigendom van koning Willem-Alexander.'

Het net van 12.000 vierkante meter trekken we met 25 mensen over de boomgaard

Arie Hakkert, kersenteler in de Betuwe

Boomgaard openstellen voor bezoekers

Hakkert kon de eerste kersen in 2002 oogsten en had zich vanaf het begin voorgenomen om ze zelf te verkopen en een deel te verwerken tot jam en sap. Daarnaast wilden hij en zijn vrouw de boomgaard openstellen voor belangstellenden.

'Wij waren een van de eersten bij wie bezoekers zelf kersen konden plukken in een hoenderik, een plukmand. In eerste instantie was dat vooral bedoeld voor mensen met kinderen, die op die manier konden leren hoe kersen groeien en hoe je ze moet plukken.'

De zelfplukboomgaard met foto’s van rassen en teelt. © William Hoogteyling

Om bekendheid aan het zelfplukken te geven, claimde Hakkert het domein kersen.info waarvoor een kennis een website bouwde. 'In die tijd konden we niet voorzien hoe sociale media zich zouden ontwikkelen. Een van mijn zoons onderhoudt de website en zorgt voor het vernieuwen van berichten en het bijhouden van reacties op Facebook en Instagram.'

De teler vindt het soms ook wel gevaarlijk dat iedereen daar maar alles op kan schrijven. 'We letten bijvoorbeeld goed op klachten. Die proberen we dan zo snel mogelijk op te lossen. Gelukkig komt dat niet vaak voor en geldt voor berichten ook nog eens dat ze nogal vluchtig zijn en weg zijn voor je het weet.'

Drie keer zoveel omzet

Vanwege corona is het dit jaar extra druk geweest in de boomgaard. 'In juni hebben we drie keer zoveel omzet gedraaid als andere jaren', stelt Hakkert. 'Mensen kwamen van heinde en verre en zagen het als een uitje. Ze vroegen bijvoorbeeld wat de entree was. Daar doen we niet aan. Wel moet je afnemen wat je plukt en daarvoor dezelfde kiloprijs betalen als de door ons geplukte kersen.'

Laatstgenoemde kersen komen voor het grootste deel uit de tweede boomgaard van 1,5 hectare die het echtpaar in 2007 in Buurmalsen op eigen grond heeft aangelegd. Na de oogst snoeit Hakkert de bomen, vervangt hij oude exemplaren door nieuwe en verricht hij onderhoud aan de boomgaarden.

De hut waarin Janny Hakkert (links) kersen verkoopt. © William Hoogteyling

In januari maakt Hakkert jam en sap van ingevroren kersen. In maart vindt opnieuw een snoeironde plaats, in april komen de bomen in bloei en in mei zijn de eerste groene kersen te zien.

Om het plunderen van de kersen door vogels tegen te gaan, gebruiken de telers in Buren een net van 12.000 vierkante meter. Dat weegt zo'n 800 kilo. Ze trekken het ongeveer twee weken voordat de kersen rijp zijn met 25 mensen over de boomgaard. In de kwekerij in Buurmalsen gebruiken ze een hagelnet met daaronder folie, die de kersen ook nog eens beschermt tegen de regen.

Suzukivlieg

De laatste jaren vormt de suzukivlieg een andere bedreiging. Hakkert zet de middelen Tracer en Exirel in om deze te bestrijden. 'Er komen weleens mensen die onbespoten kersen willen hebben, maar die kunnen we helaas niet leveren. Daarvoor zullen we eerst een natuurlijk bestrijdingsmiddel voor de suzukivlieg moeten vinden.'

Naast het werk in de boomgaard heeft Hakkert een fulltime baan als vrachtwagenchauffeur bij afvalverwerkingsbedrijf Avri Rivierenland. In de zomer kan hij zes weken vrij nemen voor de kersenoogst. Janny Hakkert heeft ook altijd een baan gehad naast het kersenteeltbedrijf.

'Ik ben het gewend om zestig tot tachtig uur per week te werken', vertelt Hakkert. 'Ik ben nu 57 en heb gelukkig een goede gezondheid. Maar als ik 60 ben, wil ik met mijn kinderen om tafel om te bespreken of zij verder willen met de kersenteelt. Het wordt dan onderhand tijd om mijn werkzaamheden af te bouwen.'

Prijs van kersen rond de 6 euro per kilo

In de twee boomgaarden van kersenteeltbedrijf Hakkert staan 1.200 bomen per hectare op onderlinge afstand van 2 en 4 meter. Een volgroeide boom brengt jaarlijks zo’n 15 kilo kersen op. In het voorjaar kan de bloesem afsterven door nachtvorst. Beregenen, zoals bij appels en peren gebeurt, is bij kersen niet mogelijk. Om takkenbloesemsterfte tegen te gaan, wil Hakkert in de toekomst gebruik gaan maken van wind. Die wordt door ventilatoren op 6 tot 10 meter hoogte over de bomen heen geblazen. Het bedrijf teelt de rassen Burlat, Merchant, Grace Star, Korvik, Kordia en Regina en faseert de Samba geleidelijk uit. De Burlat is het eerste rijp, maar is volgens Arie Hakkert een beetje flauw en waterig. Omdat het de eerste kers van het seizoen is, zijn consumenten er toch enthousiast over. De latere rassen, met als laatste de Kordia en Regina, vindt de teler lekkerder. De prijs was dit jaar rond de 6 euro per kilo. Dat noemt hij een goede prijs. Handelaren nemen de kersen af die de Hakkerts niet zelf kunnen verkopen.