Hopen op een kleine hongersnood

Ontwikkelingen staan nooit stil en veranderingen zullen er altijd zijn, maar nu wordt de landbouw toch wel gedwongen tot een transitie die zijn weerga niet kent. Voorheen gingen we altijd vooruit. Nu moeten we terug, stikstofuitstoot naar nul, minder dieren in Nederland en in de toekomst naar nul gewasbeschermingsmiddelen.

Nu is de landbouw wel wat gewend qua veranderingen en controleregels die er alleen maar bijkomen en waar een communistische staat zijn vingers bij af zou likken. Maar ik heb toch de indruk dat de politiek de landbouw weg wil hebben uit Nederland. Vooral omdat de landbouw als enige sector wordt gedwongen om zo'n transitie door te maken. Als vergelijkbare maatregelen in de samenleving zouden worden geïntroduceerd, staat een revolutie voor de deur.

We moeten naar kringlooplandbouw. Het grootste obstakel is dat de mest van de mensen, rioolzuiveringsslib, niet kan worden gebruikt. Dit slib is vervuild met zware metalen en medicijnresten en wordt verbrand. Wat een verspilling!

140 ton medicijnresten in oppervlaktewater

In ons oppervlaktewater zit volgens het RIVM 140 ton aan medicijnresten. Dit is acht keer zoveel als resten van gewasbeschermingsmiddelen! Medicijnresten zijn schadelijker voor het watermilieu, omdat deze de hormoonhuishouding van vissen en insecten beïnvloeden.

Gewasbeschermingsmiddelen worden verboden als ze schadelijk blijken te zijn voor het milieu. Plastic is het nieuwe asbest, microplastics vervuilen de zeeën en zitten al in iedere vis die we eten. Waarom worden die niet verboden? Nee, natuurlijk niet. Dit alles toont de hypocrisie van de politiek en samenleving.

Verboden middelen

We leven in de Europese unie, hoera! Eieren komen uit Oekraïne, uit legbatterijen die hier verboden zijn. Als het voedsel hier te duur wordt, halen we het voor 3 cent minder uit het buitenland, geteeld met middelen die hier verboden zijn.

Voedsel is nog steeds veel te goedkoop, rendabel graan telen kan al jaren niet en is toch noodzakelijk voor de rust en gezondheid van de grond. Zelfs de overheid vindt dat we meer op de bodemkwaliteit moeten letten. Hoe dan? Alternatieve duurzame teelten, zoals goudsbloemolie voor milieuvriendelijke verf, sneuvelen. Want die maken verf 4 euro per pot duurder.

Als de politiek werkelijk wil dat de landbouw verduurzaamt, moet heel Nederland meedoen en daar ook voor betalen. Samen uit, samen thuis. De Engelsen hebben daar een prachtige term voor: 'Put your money where your mouth is!'

Kostprijs producenten stijgt

Aangezien de belastingen in Europa nog autonoom worden geregeld, pleit ik voor een verhoging van de btw op voedsel van 5 procent, waaruit de compensatie wordt betaald voor de verduurzaming van de Nederlandse landbouw. De kostprijs van producten gaat omhoog en dan kan het niet zo zijn dat al ons voedsel dan maar weer goedkoper van over de grens komt.

In stilte hoop ik op een kleine hongersnood, zodat mensen weer snappen dat voedsel telen geen makkelijke vanzelfsprekendheid is, maar elk jaar weer een strijd is tegen onkruid, schimmels, insecten en tegenwoordig ook de overheid.

Over het algemeen ben ik een redelijk persoon die meedenkt met de overheid, maar nu is er bij mij een omslag gaande. Ik dreig anti-overheid te worden. Het enige wat deze doet, is de landbouw tegenwerken, zonder perspectief.