Stikstofwetgeving versnelt proces zelfselectie

Dat de demonstraties indrukwekkend zijn, dat blijkt. De heren bij mijn dealer hadden überhaupt al niet verwacht dat er zoveel trekkers in Nederland zouden bestaan, laat staan dat ze in optocht via de snelweg naar de stad togen om het hele Malieveld te bezetten.

De beelden doen me weer een beetje denken aan de demonstraties van 1989, toen Gerrit Braks nog minister van Landbouw was. Ook toen haalden we het landelijk nieuws met trekkeracties en werd er koste wat kost voorkomen dat we Schiphol gingen bezetten, want ook toen moesten we het netjes houden.

Wat we ermee hebben bereikt, is bekend. Niks dus. En eerlijk gezegd, maar ik hoop dat ik het mis heb, denk ik dat het deze keer niet veel anders zal aflopen. We hebben het recht om te demonstreren, maar we mogen er niet voor zorgen om het beleid tegen te gaan.

Met hardere acties kan de publieke opinie, die we nu nog met ons mee hebben, zich weleens tegen ons gaan richten. Daarmee weten de heren en dames in Den Haag zich maar al te goed te beschermen.
Het hele landbouwbeleid is niet iets van de laatste jaren, maar is sinds half jaren zeventig al bekend. Toen werd er al gezegd dat 50 procent van alle boeren uit Nederland zou moeten verdwijnen, vrijwillig of genoodzaakt stoppen. Of, zoals in mijn geval, verkassen en elders weer doorgaan.

Die doelstelling is nog niet bereikt. De ammoniak-, fosfaat-, CO2- en stikstofwetgevingen zijn slechts plaagstootjes om het proces van zelfselectie te versnellen. Daar doen we volgend jaar de 'koeienbelasting' nog even bij op als bonus. En maar afwachten wie het dan nog steeds leuk blijven vinden.

'Je hebt maar geluk dat je daar in Canada zit', wordt me vaak verteld. Geluk wil ik het niet noemen. Het is een vrijwillige keuze geweest. Daar ben ik de Haagse politiek nog steeds dankbaar voor. Chapeau voor iedereen die er nog wel in gelooft. En mijn oprechte steun voor alle acties tegen dit belachelijke stikstofbeleid.