LTO Noord ziet geen brood in stikstofbank

'Het is ongecoördineerd beleid. De gemeente is hier helemaal niet het bevoegd gezag. De provincie gaat over de Wet Natuurbescherming. Als de gemeente wil compenseren, moet ze dat in haar eigen projecten doen.'

Hooijer vreest ook dat de landbouw in een depositiebank altijd de verliezende partij zal zijn. 'De landbouwsector wordt dan het slachtoffer van de willekeur van een gemeente. We missen dan de schotten tussen de sectoren. De landbouw moet zijn eigen broek ophouden, net zoals de industrie, infrastructuur en woningbouw. Ik zie daarom niet zoveel brood in een stikstofbank.'

Teleurstellend

Het idee voor een gemeentelijke depositiebank kwam enkele dagen voor het Provinciale Statendebat over stikstof dat maandag werd gehouden. Hooijer noemt de uitkomst hiervan teleurstellend. 'Wij hadden gehoopt dat Provinciale Staten aan gedeputeerde Esther Rommel (VVD) de boodschap mee zouden geven naar IPO/LNV dat er geen kop op het provinciale beleid moet komen. Dat is niet gelukt.'

'De provincie wil eerst afwachten. En wanneer het dan niet goed gaat, de beleidsregels aanpassen. Dat gaat averechts werken en is de verkeerde volgorde. Hiermee haal je de snelheid uit het dossier. Wij vinden het noodzakelijk dat eerst de beleidsregels worden aangepast en dat daarna pas een begin gemaakt wordt met de gebiedsuitwerking.'

Onrustiger

Voor de bühne is dus niets gebeurd, stelt Hooijer. Hij hoopt wel dat de provincie achter de schermen druk bezig is om een werkbaar beleid te creëren. 'Collega's worden onrustiger. Dat is logisch. Het stikstofdossier raakt heel veel boeren. Noord-Holland heeft veel stikstofgevoelige Natura 2000-gebieden die vlak bij landbouwpercelen liggen. Dat belooft niet veel goeds.'

Enkele boeren reden na afloop van de Statenvergadering niet voor niets naar Schiphol, benadrukt de LTO Noord-bestuurder. 'Ze voelen zich niet gehoord. De heren en dames politici ervaren nog altijd niet dat theorie en praktijk in dit dossier botsen. Het ongewijzigd laten van de beleidsregels zal uiteindelijk het creëren van oplossingen in de weg staan. Ze doen er goed aan om de beleidsregels te toetsen aan praktijksituaties. Dat zal hopelijk de ogen doen openen.'