Boerinnen onder elkaar

Vanavond mag ik het praatje verzorgen en mijn ervaringen als zorgboerin delen. 'En als je ons leuk vindt, mag je na je verhuizing ook Diva worden.' Ik ben benieuwd.

'Wat huishoudelijke mededelingen vooraf', trapt boerin Wendela af. 'Jullie weten dat hier een composttoilet is?' 'Ja, dat weet ik nog van de vorige keer', giechelt een vrouw op de voorste rij. 'Daarom heb ik speciaal voor vanavond mijn Tena Lady ingedaan.'

'Ik ben net al geweest' zegt een ander. 'Klopt het dat ik met het stro uit de emmer die naast het toilet staat m'n billen af moest vegen?' De groep giert het uit. 'Nee, daarmee dek je je drol af. Er hangt gewoon wc-papier.'

Ik begin mijn presentatie, laat foto's zien van onze boerderij en vraag af en toe mijn man om feiten en cijfers toe te lichten. Hij zit samen met boer Boy – als enige mannen – achter in de zaal en heeft zichtbaar schik om alle kakelende vrouwen voor hem. Zeker wanneer ze losbarsten over schoonouders die op het erf wonen en de manier waarop ze hun man ontmoet hebben: 'Farm date, superhip.'

Wat een heerlijke groep boerinnen. Bijdehand, uitgelaten. Harde werkers bovendien. Want als ik vraag naar hun rol op het boerenbedrijf, blijkt een groot aantal verantwoordelijk voor de kalfjes, het aflammeren en de administratie. Náást de baan die ze ook nog eens buitenshuis hebben. 'Bij mij is het trouwens andersom', zegt een vrouw met blauwe trui. 'Als boerin sta ik aan het roer, mijn man klust wat bij.' De vrouwen om haar heen schieten in de lach. 'Laat hem dat niet horen.'

De drank komt op tafel, nootjes en kaas worden neergezet. Al is het maandag, we vieren het leven. Ons leven als boerin.

Heel graag word ik een Diva.