Kamer schrikt van relaas Groninger bevingboeren

'Onze ondernemerszekerheid wordt geslachtofferd voor het hogere economische belang',steekt melkveehouder Peter Dekens uit Sint Annen van wal. Hij verhaalt van de ernstige schade aan gebouwen, een lekke mestkelder onder een relatief nieuwe stal, drainage die niet meer functioneert en koeien die kalveren verwerpen na de laatste aardbeving in januari.

• Lees ook: Overlastvergoeding voor aardbevingsschade

In plaats van hulp ervaart Dekens tegenwerking en ontkenning. 'Schade onder het maaiveld wordt uitgesloten van vergoeding. Dat is niet te verteren. Wij voelen ons machteloos tegen de NAM, de Staat en de Shell.' Boerin Margreet Kadijk uit Garrelsweer zit met minstens net zo veel frustratie. Ze woont met haar gezin inmiddels drie jaar in een container op het erf omdat hun monumentale boerderij niet meer veilig is.

Naast de schade aan de gebouwen hebben ze last van wateroverlast op het bouwland door bodemdaling. 'Er staat water op plaatsen waar dat nooit was. Hoe gaat het straks na de gaswinning? We gaan hier nog jaren het effect van zien.'

Donkere wolk

Bestuurder Nely Schutte van LTO Noord doet er nog een schepje bovenop: 'Onzekerheid hangt als een donkere wolk boven het Groninger land.' Er gaat in haar ogen nog veel te veel mis bij de afhandeling van agrarische schades. De overheid heeft de afhandeling overgenomen van de NAM, maar sindsdien lijken oplossingen niet dichterbij gekomen. Schadetrajecten en versterking van gebouwen komen steeds verder uit elkaar te liggen. Boeren kunnen zo niet verder.

Akke Groenewoud van MKB Noord vindt het schokkend dat nog zo weinig is geregeld voor ondernemers. 'Er heerst volstrekte chaos in regelingen en plannen.' LTO regiobestuurder Alma den Hertog sluit zich daar bij aan. Het zou volgens haar al helpen als er een centraal aanspreekpunt komt voor agrariërs met schade en een specifiek agrarisch kennisloket voor overheden. 'Kijk niet in segmenten: schade afhandelen, versterken van gebouwen en werken aan het toekomstperspectief moet in één hand gaan.'

Collectief falen

Kamerleden vinden het ongehoord dat in het afgelopen jaar zo weinig is verbeterd. 'Ik ervaar het als collectief falen', concludeert Carla Dik-Faber (CU). Agnes Mulder van het CDA: 'Dit moet echt beter. De huidige programma's schieten te kort. We moeten hier niet tot in de lengte van jaren in blijven zwemmen.'