Greenpeace pleit voor hogere melkprijs

Zij beweert in dit rapport dat een halvering van de productie van zuivel en vlees noodzakelijk is om allerlei duurzaamheidsdoelstellingen te halen. Ik was een van de 2.500 melkveehouders die deze mail kregen en twintig hiervan reageerden op de uitnodiging om in gesprek te gaan. Daarbij moet gezegd worden dat de toonzetting van sommige mails niet erg uitnodigend was. Zo zaten er hier dus zomaar twee campagneleiders aan de koffie.

Het rapport zelf is een mondiaal Engelstalig advies en vertaald naar het Nederlands. Het wordt nu gebruikt als onderbouwing voor een halvering van de Nederlandse veestapel. Daarbij wordt geen recht gedaan aan inspanningen op milieugebied die hier hoger liggen dan in veel andere delen van de wereld.

Al snel kwam de aap uit de mouw: de fanatieke achterban vraagt al vijf jaar om actie tegen zuivel en vlees. Ook Greenpeace heeft een commercieel verdienmodel en zij kan daarom niet om de mening van donateurs heen. Er wordt aangegeven dat een halvering van de veestapel al een compromis is, maar voor deze achterban is dit eigenlijk nog lang niet genoeg.

Uiteindelijk is halvering van de veestapel geen eindpunt. Doel is om plantaardig voedsel te telen op akkerbouwgeschikte grond en alleen melkvee te houden om de andere gronden open en aantrekkelijk te houden voor kruiden, insecten en weidevogels. Het streven is om samen op te trekken met de melkveehouderij en deze krimp financieel mogelijk te maken door een verhoging van de marges.

Greenpeace is duidelijk zoekende in haar nieuwe rol. Vroeger was het overzichtelijk: degene die een zeehondje neerknuppelde, was een boef. Nu is in feite de consument de boosdoener, zolang deze vooral kiest op basis van de prijs.

Het druist tegen het gevoel in om ons neer te leggen bij een eventuele krimp van de veestapel. Toch is deze uitgestoken hand bijna niet te negeren. Een coalitie sluiten brengt beide partijen waarschijnlijk meer dan de confrontatie aangaan.