Grenzen aan agrarische groei in zicht

De klimaatopgave zorgt voor nieuwe uitdagingen voor de land- en tuinbouw. Voor de in vergelijking met andere sectoren bescheiden doelstelling van 11 procent reductie in de uitstoot van broeikasgassen tot 2030 is inkrimping van de veestapel echter niet de oplossing.

Topondernemers kunnen dan ook nog blijven groeien, ook al lijken voor de sector als geheel de grenzen van de groei in zicht. Agrarische ondernemers ondervinden als vanouds grote regeldruk, veelal op het gebied van milieu. Dit heeft ondernemers altijd gedwongen efficiënt te werken, innovatief te zijn, maar ook om kansen te pakken.

Grotere stappen

Daar komt momenteel nog eens bij dat diverse partijen in de agrifood keten steeds grotere stappen zetten om in te spelen op de consumentenwens tot verduurzaming. Henk van den Brink, sectoreconoom agrarisch bij ING: 'Land- en tuinbouw hebben al veel bereikt op het gebied van duurzaam ondernemen, waaronder een flinke reductie van de uitstoot van broeikasgassen, maar de sector is er nog niet.'

Ook anno 2018 is de regeldruk groot. Zo worden melkveehouders geconfronteerd met het stelsel van fosfaatrechten en zijn ze recent overvallen door de voorgenomen fabrieksquotering van Friesland Campina.

Matige prijzen in 2018

Gedreven door een stijgende binnen- en buitenlandse consumptievraag kunnen de afzet- en productievolumes in 2018 met 1 procent groeien, conform het langjarig gemiddelde. Ondernemers in de sierteelt staan er het meest gunstig voor, akkerbouwers het minst.

Dit komt doordat prijzen van aardappelen, uien en suikerbieten tegenvallen. Melkveehouders kunnen dankzij in de tweede jaarhelft weer oplopende melkprijzen een redelijk 2018 tegemoet zien. Groentetelers kennen na een donkere start door de aantrekkende vraag en de goede kwaliteit een gemiddeld jaar.

Krappe aanbod

Voor varkenshouders is het een matig tot gemiddeld jaar vanwege het hoge Europese aanbod. Een deel van de legpluimveehouders kent in de eerste helft van 2018 ten gevolge van het krappe aanbod door de fipronil-crisis een redelijk tot goede periode.

In de tweede helft van het jaar normaliseert de situatie en zijn de eierprijzen laag. Vleespluimveehouders kennen dankzij de hoge vraag een licht bovengemiddeld jaar.