Rechter stelt inschaarder in gelijk

Volgens de voorzieningenrechter is het feitelijke houderschap op referentiedatum 2 juli 2015 en niet de eigendomssituatie doorslaggevend voor de toekenning van fosfaatrechten. Dit betekent in beginsel dat het eigendomsrecht van de fosfaatrechten bij de inschaarder, diegene waar het vee loopt, liggen.

De rechter vraagt zich dat ook af of de inschaarder een onrechtmatige daad heeft gepleegd door de inschaarverklaring niet te tekenen. Zeker ook omdat de rechter vindt dat het gedurende pakweg 2 jaar opfokken van jongvee verder gaat dan inscharen.

Rechten voor houder vee

Verder meldt de voorzieningenrechter dat in een oorspronkelijk memorie van toelichting van de wet is gesteld dat 'Ook houders van jongvee na inwerkingtreding van de wet fosfaatrechten nodig hebben', maar ook: 'bedrijven die op 2 juli 2015 dieren hadden uitgeschaard, krijgen voor deze dieren geen fosfaatrechten toegewezen. Deze rechten worden toegekend aan diegene die de dieren heeft ingeschaard.'

Volgens de voorzieningenrechter is die laatste zin na een amendement gesneuveld. In de eerste zin wordt ook aangegeven dat inschaarders behoefte hebben aan en recht hebben op fosfaatrechten, aldus de voorzieningenrechter. Zonder fosfaatrechten kan een opfokbedrijf niet bestaan.

Dat de melkveehouder vindt dat de opfokker zich door de toekenning van de fosfaatrechten onrechtmatig zou hebben verrijkt, houdt in de ogen van de voorzieningenrechter geen stand: De inschaarder is rechthebbende.

'Daarbij wordt de uitschaarder niet verarmd, omdat hij zijn jongvee inmiddels bij een andere jongveeopfokker heeft ondergebracht, zo oordeelde de rechter', meldt Charles van Mierlo van GVK Adure, die de inschaarder bijstond.

.