Discussie over verspreiding q-organismen via drijfmest

Besmettingen met aardappelcysteaaltjes of M.chitwoodi en fallax zorgen ervoor dat pootgoedpartijen worden gedeclasseerd tot voeraardappelen. Als koeien de aardappelen vervolgens verteren, in hoeverre kunnen de aaltjes dan nog worden verspreid via de geproduceerde drijfmest?

Over deze vraag bogen pootgoedtelers zich deze week, tijdens een bijeenkomst van de LTO-vakgroep Akkerbouw in Westerbork. Volgens deskundigen is er geen sluitend antwoord te geven. LTO-beleidsmedewerker Jeroen Kloos schrijft in een verslag naar aanleiding van de telersavond dat ooit een pilotproef is uitgevoerd met vaarzen die waren gevoerd met besmette knollen.

De betreffende mest is toen ingezet in een biotoets. Dat resulteerde uiteindelijk niet in besmette planten. Deze pilot was slechts beperkt van opzet en is nooit herhaald. Overigens is vanuit fytosanitair oogpunt het advies om mestkelders pas uit te rijden als die drie maanden dicht zijn geweest. Door de anaerobe omstandigheden zullen aaltjes in de mest dan niet overleven.

Circulaire landbouw

Kloos wijst erop dat het gebruik van afgekeurde poters als voeraardappelen en vervolgens het gebruik van de drijfmest voor voeding van het gewas en bodemverbetering, past bij het streven naar circulaire landbouw. Voorwaarde is volgens hem echter dat dit fytosanitair verantwoord is.

De LTO-werkgroep Pootaardappelen ziet de discussie van de pootgoedtelers in Westerbork als bevestiging dat er behoefte is aan duidelijke voorlichting over fytosanitaire vraagstukken. De ontwikkeling van een herkenbaar document bedrijfsstrategie om besmettingen te voorkomen is daarom ook een belangrijk onderdeel van Het Plan van Aanpak AM (aardappelmoeheid).