Hartendorf 'toetert' graag in belang vleesveehouderij

De 36-jarige Hartendorf heeft in Santpoort-Zuid met zijn vrouw Femke en zijn schoonouders een zoogkoeienbedrijf. Het vee is van het uit Italië afkomstige ras Marchigiana. In 1999 koos Hartendorf en zijn schoonvader Joop Sintenie voor deze dieren vanwege hun goede moedereigenschappen.
Binnen LTO is Hartendorf al langer bestuurlijk actief als voorzitter van de afdeling Noordzeekanaalgebied en binnen LTO-West. Bovenal staat hij bekend als 'assertieve en scherpe twitteraar' over de sector en LTO.

De toekomst van de Nederlandse vleesveehouderij hangt aan een zijden draadje

Wouter Hartendorf, voorzitter van de LTO-vakgroep Vleesveehouderij

Waarom dan nu voorzitter van de vakgroep?

'Bij de introductie van de fosfaatrechten wond ik me op over de grote gevolgen voor onze sector. We kregen ook nauwelijks informatie. Dus vroeg ik me af: doet iemand nog wel iets voor de sector?
'Vervolgens word je gevraagd en heb ik 'ja' gezegd. Dezelfde dag dat ik hoorde dat ik voorzitter werd, was er 's middags een LTO-bijeenkomst met Tweede Kamerleden. Ik heb altijd getetterd dat we als vleesveesector schitteren door afwezigheid. Dus deed ik mijn nette kloffie aan en had ik meteen mijn vuurdoop.'

Is er dan te weinig aandacht voor vleesvee?

'We zijn een ondergeschoven kindje, ondergesneeuwd door andere sectoren. Misschien niet bewust, maar ik heb het gevoel dat we niet altijd serieus worden genomen. Dat verandert nu wel. Ik ben heel wat vergaderingen en bijeenkomsten rijker en mensen moeten wennen dat er ook een vleesveegeluid is.'

Is er dan veel onwetendheid?

'Zeker, een Kamerlid zei: 'Zoveel vleesvee is er toch niet?' Nou zijn er meer melkkoeien, maar er zijn meer vleesveehouders in Nederland. Zo'n 17.000 hebben een UBN-nummer en houden zo'n 230.000 stuks vleesvee. Daarvan is weliswaar tweederde hobbyist en eenderde professioneel, maar je kunt de sector niet zomaar negeren. Dat moet iedereen goed in de oren knopen.'

Jullie zitten nu in een discussie omtrent de toekenning voor fosfaatrechten voor vrouwelijk jongvee en zoogkoeien. Hoe staat het ermee?

'Drie jaar geleden, toen de wet er kwam, had LTO op moeten staan. Als we toen andere diercategorieën hadden gehad, waren er nu minder problemen. Dan hing de toekomst van de sector niet aan een zijden draadje. Maar we zijn nog in gesprek met het ministerie van Landbouw om een oplossing te vinden.'

Zijn fosfaatrechten dan de doodsteek?

'Ja, het saldo van zoogkoeien is niet zo hoog. Niet om zielig te doen, maar er wordt weinig verdiend. Terwijl we het uithangbord van de veehouderij zijn. We doen alles wat de maatschappij verlangt: kalf bij de koe, weidegang, natuurbeheer en vermarkten van ons vlees.'

Wat gaan jullie als vakgroep doen?

'We starten in januari 2018 met drie bijeenkomsten in Noord-, Midden- en Zuid-Nederland. Daar zullen we ons als nieuw bestuur niet alleen voorstellen, maar vooral luisteren waaraan vleesveehouders behoefte hebben en wat hen bezighoudt.
'Wij willen de toeter van de sector zijn. We moeten daarom worden gevoed en niet alles zelf verzinnen. Waar ik een bloedhekel aan heb, is om met voorkennis te handelen.'

Hoe pakt u het voorzitterschap verder aan?

'Ik ben een pitbull die zich ergens in vastbijt, maar ik moet worden geholpen door bestuursleden. Daarnaast wil ik voor iedereen bereikbaar zijn. Ik loop daarom net zo hard voor niet-leden. Als ze vervolgens maar lid worden. Want we hebben iedereen keihard nodig in de lobby.
'En ik blijf kritisch. Meeschreeuwen vanuit de zijlijn en tegen zijn is veel te gemakkelijk. Ik wil de boel opschudden, binnen LTO maar ook extern richting politiek. En alles voor het belang van de sector. Maar wel netjes toeteren met een onderbouwd verhaal.'