Groningse melkveehouder zoekt het over de grens

Rass Future Farms is een van de tien bedrijven die onder het overgangsrecht van provincie Groningen vallen. De provincie kwam hiermee nadat Provinciale Staten in 2012 besloten dat veebedrijven niet groter dan 4 hectare mogen zijn.

Voor tien bedrijven die al ver waren in het vergunningsproces, wilde de provincie een uitzondering maken, maar deze besluiten werden in de ijskast gezet, totdat er nieuwe wetgeving over gezondheidsaspecten vanuit de regering kwam.

Streep door rekening

Dit moratorium was een streep door de rekening, zegt de melkveehouder. 'We hadden al tachtig stuks jongvee gekocht en afspraken gemaakt met toeleveranciers. Dat moest worden teruggedraaid.'

Rass wilde niet afwachten of en wanneer hij een vergunning zou krijgen en kocht in 2013 in Rhede en Papenburg, net over de grens, twee melkveehouderijen. In Ter Apel stopte hij met melken.

Geen antwoord

'Met mijn belastingadviseurs en gemeente Vlagtwedde heb ik gesprekken gevoerd over hoelang het nog zou duren in Nederland. Daarop kon niemand mij een antwoord geven. Daarom zijn wij over de grens gaan kijken. In Duitsland zijn grotere agrarische bedrijven geen politieke kwestie. De burgemeester belde me zelfs of hij mij ergens mee kon helpen.'

De koop van deze bedrijven was mogelijk omdat Rass kort daarvoor 900.000 kilo melkquotum had verkocht. 'Wij zagen dit als investering om het bedrijf in Ter Apel uit te breiden. Dat bedrijf moest groter worden dan de 130 koeien die mijn ouders daar hielden. Ik heb altijd gezegd dat ik een bedrijf met personeel wil runnen.'

Zeven zienswijzen

In 2015 gaf de gemeente toestemming voor de bouw van het bedrijf, maar doordat er zeven zienswijzen tegen de conceptomgevingsvergunning werden ingediend, moest de gemeenteraad deze ongegrond verklaren en een verklaring van geen bedenkingen afgeven voor de uitbreiding. Dat gebeurde vorige week.

Tegenstanders als de Partij voor de Dieren demonstreerden bij het gemeentehuis in Vlagtwedde, toen de gemeenteraad de uitbreiding van het bedrijf behandelde. Rass blijft er laconiek onder. 'Mensen mogen sceptisch zijn. Hun gevoel kan ik niet beïnvloeden', zegt hij.

Alle eisen

'Ik voldoe aan alle eisen. We hebben iedere twee jaar weer een nieuwe bouwtekening gemaakt met een nieuw type vloer. Dat de maatschappij zulke stallen niet wil, geloof ik niet. Het gaat maar om zo'n 2 tot 3 procent van de bevolking die erop tegen is.'

Veel aandacht besteedde de melkveehouder met hulp van onder andere Libau aan de ruimtelijke inpassing van zijn bedrijf in de omgeving. Want dat is nog belangrijker dan beplanting om de bedrijven, vindt hij.

Schaambosjes

'Grote bedrijven als bijvoorbeeld de scheepswerf in Papenburg kun je niet verstoppen met schaambosjes. De omgeving hier is onrustig, met het coulisselandschap en het veenkoloniale landschap. We wilden meer open ruimte creëren door de ligboxenstal en jongveestal uit elkaar te trekken. Het moest vooral geen grote bouwmassa worden.' Het bouwblok is 5 hectare groot.

Wat Rass nog wel frustreert, is dat voor de plaatsing van zonnecollectoren en wildroosters de plannen weer moesten worden aangepast. 'Wij wilden graag dat de koeien bij de oude eikenlaan lopen. Deze laan is toegankelijk voor publiek. Wildroosters zouden bij de erfinrichting horen, niet bij het land. Daarvoor moesten de plannen weer worden gewijzigd. Daar had ik na zoveel jaar niet zoveel zin meer in.'

Frustratiepunt

Een ander bureaucratisch frustratiepunt was dat Rass moest aantonen in een MER-beoordelingsnotie dat een MER-rapport niet nodig was. 'Dat kostte net zoveel tijd als het opstellen van een MER-rapport.'

De ondernemer is blij dat de kogel 'eindelijk' door de kerk is. 'Mijn vader is nog niet zo lang geleden overleden. Hij geloofde niet dat ik die vergunning zou krijgen. Zonder steun van Gemeentebelangen, VVD en CDA was dat ook niet gelukt. Zij waren de enige partijen die inzagen dat wij straks een vrij grote werkgever zijn met goed geschoold personeel. Dat ons bedrijf straks werk biedt aan 15 fte's, daar hoorde je de tegenstanders niet over.'