Dassenschade neemt toe rond Ommen

Dassenschade is een continu probleem omdat dassen geen trekkende dieren zijn maar zich vestigen op een vaste plaats. Om deze reden worden gedoogovereenkomsten voor zes jaar gesloten met boeren.

Volgens Herman van Dijk, bestuurslid van LTO Noord Vechtdal, heeft dat ook een nadeel: doordat tussentijdse schade niet apart wordt gemeld is er geen goed zicht op de totale schade die veroorzaakt wordt door dassen. Bij andere typen schade moet elke keer opnieuw een schadevergoeding worden aangevraagd.

Een van de getroffen boeren is melkveehouder Diederik Groen uit Junne. Dit jaar is de schade bij hem explosief toegenomen, waardoor hij ondanks de lopende gedoogovereenkomst, een extra schadevergoeding heeft aangevraagd.

Maispercelen

De grootste schade wordt veroorzaakt in maispercelen waar dassen de stengels vertrappen en de maiskolven opvreten. Daarvan wordt niet alle schade wordt vergoed. 'Wij hebben ook vervolgschade. In de kuil komt extra zand en schimmels waardoor er een groter risico is op verliezen in de kuil. Daarnaast gaat ook een deel van de energie verloren doordat er in verhouding minder kolven dan stengels worden geoogst. Dat moet gecompenseerd worden.'

Ook in grasland treden problemen op doordat dassen de grasmat omploegen. Groen: 'Omdat wij in Natura 2000-gebied zitten mogen we het grasland niet scheuren. Wij zijn daardoor niet in de gelegenheid om de grasmat voldoende te repareren.'

Toename

Groen heeft al bijna twintig jaar last van dassenschade, maar de laatste jaren neemt het volgens hem sterker toe.

Van Dijk: 'Een beetje schade hoort erbij en is onderdeel van het boerenbedrijf. Het moet echter wel binnen proporties blijven. Doordat dassen niet bejaagd mogen worden, is er geen oplossing voor en zal het blijven toenemen zolang er genoeg voedsel voor de beesten is.'