Varkensstaat Iowa legt focus op duurzaamheid

Iowa is de meest varkensrijke staat van de VS. Bijna een derde deel van alle in Noord-Amerika gehouden varkens is daar geconcentreerd. Ruimte is er volop, evenals de belangrijkste ingrediënten voor varkensvoer: mais en soja. 'Alleen daarom al zal het aantal varkens in Iowa blijven groeien', verwacht Joyce Hoppes van de Iowa Pork Producers Association (IPPA).

Varkens zetten een kwart van de soja- en maisproductie in Iowa om naar veilig, mager en betaalbaar vlees. 'Bovendien wordt varkensmest gewaardeerd als natuurlijke meststof die de teelt van soja en mais verduurzaamt', zegt Hoppes.

Mest

De mest van een standaardbedrijf met 2.400 vleesvarkens vertegenwoordigt een bemestende waarde van zo'n 17.000 euro. 'De in Iowa geproduceerde hoeveelheid mest van alle diercategorieën bespaart een kwart van de totale kunstmestinput. Bovendien voegt het organische stof toe.'

De IPPA is een door boeren bestuurde organisatie die zorgt voor het in business kunnen blijven van varkenshouders. Zij ondersteunt haar leden met kennis om de varkensproductie efficiënter en duurzamer te maken. Veel boerengeld gaat naar educatie en onderzoek.

Maatschappelijk verantwoord produceren gebeurt door stappen te zetten op het gebied van dierenwelzijn (groepshuisvesting en dieren met respect behandelen), het antibioticagebruik en het milieu. Ook sectorpromotie en het stimuleren van de vleesconsumptie behoren tot de IPPA-taken, net als het vergroten en uitbouwen van markten, dichtbij en over de hele wereld.

Heffing

Voor deze activiteiten wordt per 100 euro omzet in biggen of vleesvarkens 40 cent overgemaakt naar de IPPA. Handelaren en slachterijen maken die heffing over. Ook trekt IPPA samen op met de National Pork Producers Council met een strategisch investeringsprogramma.

Hoppes: 'We vechten voor redelijke wet- en regelgeving door lobbywerk te verrichten op nationaal niveau in Washington. Ook globale belangen van de varkensindustrie geven we een stem. Hiervoor vragen wij leden om een vrijwillige bijdrage van 10 cent per 100 euro varkensomzet. Meer dan de helft van de varkenshouders doet mee, omdat ze beseffen dat zoiets broodnodig is voor de lange termijn.'

Structuurverandering

De afgelopen vijftien tot twintig jaar is de varkenshouderij in Iowa drastisch veranderd. Traditionele varkensbedrijven zijn er amper meer. De schaalvergroting werd aangejaagd door dramatisch lage prijzen in de jaren negentig. Specialisatie, efficiënter produceren en meer regelgeving werkten grootschaligheid in de hand.

Ook zijn er sinds die opschaling ondernemersvormen bij gekomen. Het grootste aantal varkenshouders houdt nog steeds dieren voor eigen risico. De meesten van hen produceren ook hun eigen varkensvoer, waardoor ze de inputkosten kunnen drukken.

Contract

Maar er zijn ook veel boeren die op contract varkens houden: langjarige overeenkomsten met voerproducenten of integraties. Daarnaast zijn er kleinschalige varkenshouders die zich toeleggen op het produceren voor nichemarkten zoals biologisch of boerenmarkten.

Wat eveneens een groot voordeel is van de varkenshouderij in Iowa: er is een goede infrastructuur en er zijn dertien afzetmarkten. Hiermee doelt Hoppes op het aantal varkensslachterijen binnen de staatsgrens. 'Die hebben allemaal een eigen notering en bieden varkenshouders meer mogelijkheden om hun dieren optimaal te verwaarden. Het zijn rekenmeesters die hun kostprijs kennen en weten wat transport kost.'

Veertiende slachterij

Over ongeveer een jaar komt er nog een keuzemogelijkheid bij: Prestage Foods of Iowa is begonnen met de bouw van de veertiende varkensslachterij, in Eagle Grove.