Texaanse akkers lijken soms net Hollywooddecor

'Een paar weken geleden was een medewerker van mij getuige van een verdrinking', vertelt de Texaanse boer Jimmy Pawlik, terwijl hij op zijn land staat aan de noordoever van de Rio Grande, de grensrivier tussen de Verenigde Staten en Mexico.

'De Border Patrol achtervolgde een migrant en de jongeman sprong ten einde raad het water in. Die agenten, met hun zware uitrusting, konden er niet achteraan. Mijn collega evenmin. De migrant ging voor hun ogen kopje-onder. Dat is zo triest.'

Overstromingsgebied

De honden rond het kantoor van Pawlik Farms zijn wel uitgekeken op vreemdelingen. Geen boe of bah als een huurautootje het erf oprijdt. De boerderij van Pawlik ligt direct achter de dijk van het overstromingsgebied van de grensrivier. 'Howdy', roept de grijzende ondernemer, als hij in stoffige laarzen, spijkerbroek en geblokt shirt in de deurpost verschijnt. 'Die honden lieten je vast erg schrikken, hè?'

Vanaf de dijk is de hoogbouw te zien van de Mexicaanse stad Reynosa. Dit is het beruchte grensgebied waarlangs, volgens president Donald Trump, 'boeven en verkrachters' Amerika binnensluipen.

Uitzondering

Hoe is het werkelijk om tussen migranten, smokkelaars en de Border Patrol te boeren? Aan de telefoon twijfelt Pawlik. 'Met Amerikaanse kranten praat ik niet meer. Er is altijd wel iemand die zich stoort.' Maar voor Nederlandse collega's maakt hij een uitzondering.

Rijdend over de kavelpaden glijden de teelten op zijn 600 hectare land voorbij. Links rijen sinaasappel- en limoenbomen. Verderop sorghum, katoen en mais. En in het bouwplan ook 250 hectare groente, van kool tot peterselie, bietjes en spinazie. De oogst in het subtropische klimaat duurt van november tot en met mei. 'Het meeste gebeurt met de hand. Maar het is moeilijker om werknemers te vinden.'

Papierlozen

Tijdens de oogst heeft de ondernemer zo'n tweehonderd mensen aan het werk. Ongetwijfeld zitten er papierlozen tussen, erkent hij. 'Maar op mijn land valt de Border Patrol geen medewerkers lastig.' De groenwitte Chevrolets, die de hele dag patrouilleren over de kavelpaden, loeren vooral op illegalen die stiekem de rivier oversteken.

'Soms sta ik op de dijk en zie ik weer een achtervolging. Latino's die zich de longen uit het lijf rennen. Erachteraan zo'n logge SUV. Het is net een film uit Hollywood', vindt Pawlik.

Trump

'Het illegalenprobleem bestaat al lang. Je kunt Trump waarderen of verfoeien, maar dit zou wel een land van wetten moeten zijn. Laatst las ik dat 700.000 migranten langer blijven dan hun tijdelijke visum toestaat. Dan denk ik: wordt er dan niets afgedwongen?'

Dat wil niet zeggen dat de boer blij is met de Border Patrol. De grenspolitie sleept met oude banden de kavelpaden vlak, zodat ze voetsporen kan ontdekken en weet dat er illegalen zijn langsgeglipt.

Stofwolken

Maar dat 'dragging' zorgt voor stofwolken die zich aan zijn gewassen en fruitbomen hechten. 'Dat vuil is ideaal voor insecten en het maakt bestrijding lastig.' Daarom plaatste Pawlik zijn eigen borden: vanaf hier geen banden slepen.

Tien jaar geleden vond de ondernemer vooral tandenborstels en tandpasta op zijn akkers, tegenwoordig kleren en waterflessen. 'Vroeger waren het Mexicanen van vlak over de grens, tegenwoordig Centraal-Amerikanen. Eén keer vond ik zelfs geld uit Saoedi-Arabië.' Wie wordt opgepakt, heeft in zekere zin nog geluk. Want de rivier spaart niet iedereen. 'Elk jaar vind ik wel een drenkeling.'

Onmenselijkheid

Wetten afdwingen is één, onmenselijkheid iets anders. 'Tijdens de oogst afgelopen winter stond er ineens een vrouw met een kind naast me, koud en verkleumd. Moet ik die dan een schop geven? Ik ben het oneens met critici die zeggen dat migranten alleen sociale programma's uitmelken. De meesten willen werken', merkt Pawlik.

'Vroeger bestond het Braceroprogramma, waarmee Latino's snel en legaal aan de slag konden. Zoiets moet Trump opnieuw instellen.'