Aardbevingen dwarsbomen verkoop bedrijf

Een relatief nieuwe melkveehouderij, met een ligboxenstal en melkstal die in 2006 in gebruik werden genomen, ruim 60 hectare grasland en een nieuwe woning uit 2011. Ruben Duivenvoorde twijfelde er niet aan dat zijn bedrijf in het Noord-Groningse Rottum vlot verkocht zou zijn.

'Dat het nog redelijk nieuw was zou het bedrijf makkelijker doen verkopen en het zou goed geld opbrengen.' De jonge melkveehouder kwam echter van een koude kermis thuis. Het melkveebedrijf, met een WOZ-waarde van 1,2 miljoen euro, stond anderhalf jaar te koop. Het werd eind 2015 verkocht, ruim 800.000 euro onder de vraagprijs.

Realistisch

Ruim tien jaar runde de ondernemer een melkveebedrijf in Rottum, zo'n 5 kilometer ten noorden van Middelstum. Hij zag het Groninger Hogeland als ideale plek om te boeren toen hij in 2003 vanwege ruimtebeperkingen verplaatste vanuit Zuid-Holland.

'Het was realistisch, ook naar de toekomst toe. Voor ons was dit het maximaal haalbare, zoveel mogelijk hectares. Waar we in Groningen voor de grond 23.000 euro per hectare moesten betalen, lag dat in Zeeland en in de Flevopolder op 60.000 euro. En de aardbevingsproblematiek speelde toen nog niet', verklaart hij zijn gang naar Noord-Groningen.

In 2006 nam hij een nieuwe ligboxenstal in gebruik, een investering van zo'n 900.000 euro. Vijf jaar later bouwde hij een nieuwe woning. 'Achteraf heeft het ons verbaasd dat niemand is begonnen over steviger bouw.'

Salmonella

Vrij snel daarna stapelden de problemen zich op. Duivenoorden, een fervent weidegangboer, hield de koeien steeds meer op stal omdat ze het gras vertrapten. 'Dat ze steeds langer op stal stonden, was ik snel zat.' Daarbij was de verkaveling ook niet optimaal. Toen er ook nog salmonella onder de koeien kwam en het werk hem fysiek zwaarder viel, was het voor de ondernemer duidelijk: 'Zo wilden we niet verder.'

Met zijn vrouw Leonie bekeek hij meer dan tien melkveebedrijven die te koop stonden, ook in Duitsland en Drenthe. Deze waren vaak snel verkocht, maar in Rottum bleef het stil aan de kant van de kopers. Totdat de buur-melkveehouder halverwege 2015 belangstelling toonde voor de grond. 'Ik heb een prijs genoemd dat het waard zou zijn. Ze boden 600.000 euro onder de vraagprijs. Daar gingen we natuurlijk niet mee akkoord.'

Maar een half jaar later had zich nog geen potentiële koper gemeld. Eind 2015 polsten ze hun buren of zij nog interesse hadden. 'Toen boden ze ineens 2 ton minder dan die zomer. Ze wisten natuurlijk heel goed dat er weinig interesse was.' Inmiddels staan de gebouwen en de woning weer in de verkoop.

Verhalen op de NAM

Duivenvoorden wil de financiële schade rond de waardevermindering, zo'n 600.000 euro, verhalen op de NAM, desnoods via een advocaat. 'We hebben de gebouwen voor 600.000 euro op waarde gezet. We stoppen niet. We hebben de pech gehad dat niet alleen de aardbevingsproblematiek speelde, maar ook het fosfaatverhaal en de crisis in de melkveehouderij. Maar wat de aardbevingen betreft, daarvoor hoeven wij niet te boeten.'

Hoewel het bedrijf dat hij nu heeft in Ezinge een stuk kleiner is, is Duivenvoorden blij dat hij de stap heeft genomen. 'In eerste instantie was ik de biologische boerderij met ruim 40 hectare zo voorbij gereden. Het was te weinig. Maar wij willen niet meer terug. Biologisch heeft de toekomst. Het werk zoals we dat nu doen is veel relaxter in vergelijking met het werk in de gangbare melkveehouderijsector.'

Volgens LTO Noord-afdelingsvoorzitter Egbert de Vries van het Hogeland is de aardbevingsschade een complicerende factor voor de agrarische opstallen, maar niet de voornaamste. 'Banken zijn bijzonder huiverig om deze veelal best courante gebouwen te financieren. Dat speelt in heel Nederland. Wat makelaars te horen krijgen, daar hebben wij geen zicht op. Maar agrarische grond verkopen is naar mijn idee geen belemmering.'