Zuid-Holland moet niet te lang te wachten met wamterotonde

Provincie Zuid-Holland en programmabureau Warmte Koude Zuid-Holland lieten Adviesbureau Kamangir onderzoeken hoe de provincie tegen de laagst mogelijke maatschappelijke kosten de CO2-uitstoot in 2050 met meer dan tachtig procent kan reduceren.

Belangrijke conclusies in het rapport van 'Volume naar waarde' zijn: wacht niet te lang met aanleg van de warmterotonde en richt de pijlen op de grootste opgaven in industrie en bedrijfsleven, inclusief glastuinbouw.

Slim energienetwerk

Gedeputeerde Han Weber: 'Dit onderzoek bevestigt dat er heel veel moet gebeuren en we niet kunnen wachten. Onze ambitie is om in 2030 20 PetJoule voor verwarming van woningen en kassen te leveren via de warmterotonde.'

De warmterotonde is een slim energienetwerk dat de mogelijkheid biedt via water of stoom energie te transporteren en opslag mogelijk te maken. Deze vergroot de kansen voor (her-)gebruik van restwarmte en geothermie.

Scenario's

De onderzoekers hebben drie scenario's beschreven die zich richten op het totale energiesysteem. Niet alleen de financiële maatschappelijke kosten zijn bekeken.

Ook een onbetrouwbare energievoorziening, een aangetast landschap, een verslechterde concurrentiepositie van de industrie of weerstand van burgers tegen de energietransitie worden beschouwd als maatschappelijke kosten.

Lozen restwarmte

In het rapport is op een rij gezet hoe groot het energieverbruik in de provincie is. Zuid-Holland verbruikt zo'n 30 procent van het totale verbruik in Nederland. De CO2-uitstoot bedraagt 45 Megaton, bijna een derde van Nederland.

Opvallend is het potentieel aan restwarmte uit de Rotterdamse havenindustrie. Deze loost jaarlijks 150 PJ, dat is ongeveer twee keer zoveel als de totale gasbehoefte nodig voor verwarming van de 1,6 miljoen Zuid-Hollandse huishoudens.