'Les op locatie blijft hangen'

Eigenlijk is de oplossing voor dit probleem volgens Verhaegh simpel: 'Elke gemeente en elke overkoepelende scholenorganisatie zou een potje moeten vrijmaken voor boerderijeducatie. Er zijn potjes voor buitenschoolse activiteiten, maar als er een keuze gemaakt moet worden tussen een ochtend naar een boerderij of een middagje pretpark wordt al snel gekozen voor dat laatste', constateert hij.

'Elke klas zou elk schooljaar minimaal één keer les op locatie moeten krijgen. Of de school dat nou koppelt aan biologie, gezonde voeding of natuurkunde maakt niet uit, want de agrariër kan bij elk onderwerp aansluiten. Een les op locatie blijft beter hangen dan alleen maar leren uit een boekje.'

Niet makkelijk

Verhaegh beseft maar al te goed dat zijn missie geen gemakkelijke is. Toch wil hij zich er als kersverse voorzitter van Boerderij Educatie Limburg voor inzetten. 'Boerderijeducatie heeft twee functies: enerzijds kinderen een goed beeld geven van de sector en hun daadwerkelijk iets leren en anderzijds promotie van de sector. De vraag naar geschoold personeel in de agrarische sector neemt de komende jaren alleen maar verder toe. Die vacatures moeten opgevuld worden door de kinderen die nú naar school gaan.'

Drama

Kennis overdragen is de drijfveer voor Verhaegh. En dat voor iemand die zelf als kind eigenlijk niet van leren hield. 'Ik was een drama op school', vertelt hij lachend. 'Na de middelbare tuinbouwschool wilde ik eigenlijk naar het Conservatorium, bariton spelen is mijn grote passie. Ik was klaar voor mijn toelating, toen ik me realiseerde dat ik altijd aan het werk zou zijn als anderen vrij hebben. Reden voor mij om het roer om te gooien en alsnog naar de HAS te gaan. Daar ben ik een voorbeeldige leerling geworden! Achteraf heb ik wel eens spijt dat ik niet ook nog een jaartje Stoas heb gevolgd, want dan had ik officieel les mogen geven. Nu geef ik kinderen bijles. Dat geeft veel voldoening.'

Handen en voeten

Onder de noemer Boerderij Educatie Limburg komen de twee educatie-initiatieven die er nu zijn, eentje in Zuid- en Midden-Limburg en eentje in Noord-Limburg, samen. Er komt één bestuur, maar de twee initiatieven blijven onafhankelijk van elkaar opereren.

'We zijn net opgestart en gaan dit nu handen en voeten geven. Stap één is vorming van het bestuur en vernieuwing van de website. Daarna wil ik een verdienmodel opzetten voor de boeren die meedoen, gesprekken aangaan met gemeentes en scholenkoepels en sponsoren zoeken. Belangrijk is de continuïteit te waarborgen met een langetermijnplan dat financieel sterk is, want de functie van boerderijeducatie is belangrijk. Niet enkel om de jeugd iets bij te brengen, maar ook omdat de hele sector er uiteindelijk van profiteert.'