NVWA keurt streng op paardenpaspoort

Paardenhouders worden sinds 2013 intensief gecontroleerd door de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA). De focus ligt daarbij op een correcte identificatie en registratie (I&R). Een EU-verordening bepaalt dat het originele paardenpaspoort bij het paard moet zijn. Wordt een paard bij iemand gestald, dan is de staleigenaar verantwoordelijk voor het paspoort.

Deze EU-verordening moet de voedselveiligheid borgen. Alle paarden worden immers wettelijk gezien als dieren bestemd voor de voedselproductie. Dat gaat niet altijd goed. Zo werden in 2012 paarden met vervalste paspoorten aangeboden voor de slacht. Dit was voor de NVWA aanleiding om meer prioriteit aan paspoortcontroles te geven.

Medische behandelingen

Een paardenpaspoort is alleen geldig met een hoofdstuk 'medische behandelingen' dan wel met een bijbehorend medisch inlegvel. Dit laatste is in 2009 verstrekt, omdat het hoofdstuk bij een aantal oude paspoorten, van voor 2004, ontbrak.

Bij het hoofdstuk 'medische behandelingen' kan de eigenaar eventueel aangeven dat een paard niet bestemd is voor de slacht. Zonder melding is het automatisch bestemd voor de slacht.

Medicijnen

Een paard wordt automatisch ongeschikt voor de slacht, als het niet binnen zes maanden na geboorte een paspoort heeft. Datzelfde geldt bij de inzet van bepaalde medicijnen. Dan moet de dierenarts een aantekening maken in het hoofdstuk 'medische behandelingen'. Hier worden ook medicijnen genoteerd, waarvoor een wachttermijn geldt. Gedurende die termijn mag het dier niet worden geslacht.

De verklaring 'niet bestemd voor de slacht voor humane consumptie' kan niet meer worden gewijzigd, ook niet door een andere houder van het dier. Het is wel mogelijk de bestemming 'slacht' te veranderen in 'niet bestemd voor de slacht'.

Nieuw paspoort

'Omdat de historie niet bekend is, zijn paarden met een oud paspoort zonder inlegvel eveneens niet geschikt voor humane consumptie. De eigenaar moet voor zo'n paard een nieuw paspoort aanvragen', vertelt een NVWA-woordvoerder.

Datzelfde geldt voor paarden die én niet gechipt zijn én geen paspoort hebben. 'Dergelijke paarden komen we nog steeds tegen. Ze staan vaak bij eigenaren die er niet mee op de openbare weg komen. Ze verwachten dat ze niets nodig hebben', vervolgt de woordvoerder.

Geen eigendomsbewijs

Ne NVWA voert de laatste jaren controles uit. Het komt nogal eens voor dat paspoorten bij de paardeneigenaren thuis liggen. 'Niet alle eigenaren willen het paspoort afgeven, omdat ze denken dat dit het eigendomsbewijs is. Dit is uiteraard niet het geval.'

De pensionhouder is hiervoor verantwoordelijk, benadrukt de NVWA-woordvoerder. 'Ga daarom het gesprek aan met de klant en leg uit waarom het paspoort bij het paard hoort te zijn. Daarnaast is het belangrijk om een methode te vinden waardoor het gemakkelijk wordt om de paspoorten veilig op te bergen.'

Kluisjes

De controleurs treffen ook goede voorbeelden aan van kluisjes, waarvan zowel de eigenaar van het paard als de pensionstalhouder de sleutel heeft. Zo ligt het paspoort altijd op een vaste plek in de buurt van het paard.

Het up-to-date zijn van de database kan in de toekomst een rol spelen bij dierziektebestrijding.

Tracering

'In andere sectoren bevat het I&R-systeem verblijfplaatsen van de dieren. In geval van een uitbraak van een besmettelijke ziekte onder paarden zou een registratie van verblijfplaatsen de tracering vergemakkelijken. Daarnaast zouden de paspoorten minder fraudegevoelig moeten zijn', zegt de NVWA-woordvoerder.

'Op dit moment wordt overigens gewerkt aan een uitbreiding van de database, waardoor de status rond humane consumptie wordt vastgelegd. Die status is via internet te raadplegen. Dat maakt frauderen een stuk moeilijker.'