Oma op de rots in bedevaartsplek Maria

Het was zonnig in het Limburgse Tienray en het pleintje naast de kerk nodigde uit tot het eten van een ijsje. De rest van de familie was in het landhuis achtergebleven voor een middagslaapje.

Dat betekende kwaliteitstijd met mijn oudste zoon. Vanaf een bankje keken we samen naar het passerende verkeer. 'Trekker!' wees mijn peuter met zijn mond vol Calippo.

Voor ons stopte een groepje ouderen. Twee mannen op de solex, twee vrouwen op een elektrische fiets.

Uitrusten en biertje drinken

Op hun fietstassen prijkten de molens van de Kinderdijk. 'Laten we hier even uitrusten en een biertje drinken', stelde de langste man voor. Hij toverde wat flesjes uit zijn fietstas en streek neer op het bankje naast ons.

'Ik heb een ijsje', riep mijn zoon. 'Wat heerlijk, jongen. Daar groei je goed van.'

Fietstassen

'Zijn jullie helemaal vanaf de Kinderdijk komen fietsen?' vroeg ik, wijzend naar de fietstassen. 'Ben je gek. We staan hier vlakbij op de camping. En jij? Woon je hier?'

'Nee, ik ben een weekend weg met mijn schoonfamilie. We zitten met z'n achttienen in één huis, dus ik ben even gevlucht', knipoogde ik. 'Morgen gaan we terug naar onze boerderij in Drenthe.'

Blozende wangen

'Ben jíj boerin? Ga weg.' En hij deed net alsof hij van de bank viel. 'Laat me raden: je vindt me te slank en mijn wangen blozen niet genoeg?'

'Juist. Ach, wat weten wij ervan. Kijk Thea hier: zij is een echte Rotterdamse. Ze is het type dat denkt dat melk in de fabriek wordt gemaakt. Toch, Thé?'

Rokerslach

Thea knikte en lachte haar rokerslach.'Zeg eens Thea: hoe heet een koe als ze geboren wordt? Een k...?' 'Kalf', wist Thea heus. 'En als het kalf groter wordt, hoe heet het dan?' 'Een groot kalf?'

Het groepje bulderde. 'Pink, Thea. Een pink. Zie je wel, Thea heeft er geen verstand van. Thea kent alleen de Koopgoot.' En Thea leek dat best te vinden.

Bimbam

De klok op het plein sloeg vier keer. 'De bimbam!' riep mijn zoon. Zijn ijsje was op. Net als het gesprek. Met zijn kleine hand in de mijne liepen we het plein over, de kerk in.

Het bleek een bedevaartsplek, compleet met rotswand en kaarsen. Toen we het altaar naderden, knipte er op de rotsen een lamp aan. Ik schrok. In het volle licht stond Maria.

'Oma!' riep mijn zoon blij. Ik schoot in de lach. Het was duidelijk tijd om terug te gaan naar de familie.

Hanna
Zorgboerin in Echt
@HannaHilhorst

Lees ook

Marktprijzen

Meer marktprijzen

Laatste nieuws

Nieuwste video's

Kennispartners

Meest gelezen

Nieuw op MechanisatieMarkt.nl

Meer advertenties

Vacatures

Weer

  • Woensdag
    9° / 4°
    90 %
  • Donderdag
    9° / 5°
    30 %
  • Vrijdag
    7° / 3°
    10 %
Meer weer