Onstabiele factoren

Inmiddels heb ik wel geleerd dat je in je leven niets echt kunt plannen. En toch is het iets waar wij ook niet zonder kunnen.
Mijn vader zijn vriendin zegt weleens: 'Zijn jullie nou alweer bezig met het plannen wanneer jullie nieuwe dingen zullen plannen.'
Blijkbaar hebben we dat nodig om ons leven en bedrijf te organiseren.
'Het leven is wat je gebeurt, terwijl je andere plannen maakt.' Een bekende zin uit een heel bekend liedje van Acda en De Munnik.
En zoals zoveel bekende regels uit bekende liedjes, zit er een grote kern van waarheid in.
De mensen van V&D, die vorige week voor de laatste keer de deur achter hun dicht hebben gedaan, hadden vast met de kerst een ander plan voor dit jaar. Of in ieder geval niet het idee dat ze nu moeten solliciteren en op zoek moeten naar een andere baan.
Veel binnen ons bedrijf proberen we te regisseren. En dat gaat vaak ook goed. Toch zijn er dingen die gebeuren, terwijl we het anders hadden bedacht.
Je hebt natuurlijk altijd de gewone onstabiele factoren zoals komkommerprijzen en energieprijzen. Maar veel belangrijker zijn de grote onstabiele factoren die het leven voor je in petto heeft.
Deze week ben ik veertig weken zwanger. De afgelopen maanden en weken leven we natuurlijk enorm naar dit moment toe. Een nieuw leven verwelkomen is natuurlijk fantastisch.
Het zal u niet verbazen dat alles de laatste weken draait om het moment dat de baby wordt geboren en dat ik bezig ben alles om mij heen goed te regelen, zodat het een rustige en mooie tijd kan worden.
Nu kun je zoveel proberen te plannen en te organiseren en alles onder controle proberen te hebben, maar sommige zaken gebeuren gewoon echt terwijl je andere plannen maakt.
Vorig jaar heb ik al geschreven over de dood van opa, de oprichter van ons bedrijf. Vorige week kregen wij het bericht dat zijn vrouw, dus de grote kracht achter ons bedrijf, rustig is ingeslapen.
Niet compleet onverwachts, maar toch hadden we dit nog niet gepland. En hoewel we zeker weten dat mijn oma er zelf vrede mee heeft, blijft het toch een zuur gevoel.
Dat is blijkbaar het leven. Niet te sturen, niet te regisseren. Sommige dingen overkomen je.
Dan is het even stilstaan, een paar keer slikken, doorgaan en daar dan maar weer het beste van maken.