'Piekbelaster heeft niets te kiezen'

De vraag die ons het meest is gesteld de afgelopen periode is: 'Staan jullie op de lijst? Zijn jullie piekbelaster?' Ons antwoord is steevast: 'We hebben niet gekeken.' Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat het evengoed een vraag is die ik regelmatig stel aan collega's. Dat is natuurlijk wel dubbel als je zelf niet hebt gekeken. Juist ook omdat ik zekerheid wil hebben.

Toch hebben we besloten om niet te kijken. Waarom? We boeren midden in Natura 2000-gebied Veluwe op een p(r)achtboerderij. Extensief, met veel weidegang. Dus niet bij een Natura 2000-gebied, maar erin. Piekbelaster zijn zegt niets over hoeveel stikstof je uitstoot, maar over de plek waar je de stikstof uitstoot.

Vooral op de Veluwe

Dus waarom kijken naar iets wat we zo ook al kunnen weten? Ruim 60 procent van alle drieduizend piekbelasters zit in Gelderland. Als wij het niet zijn, dan hoeft niemand iets te vrezen. We weten ook dat eigenlijk elke agrarisch ondernemer op en rond de Veluwe met de Aerius Check tot de conclusie komt een piekbelaster te zijn.

Daar komt bij dat minister Christianne van der Wal voor Natuur en Stikstof heeft aangegeven dat er verschillende opties zijn voor piekbelasters: stoppen, innoveren, extensiveren of verplaatsen. Dat klinkt als een keuze, maar wat er nu is gepresenteerd, is alleen een stoppersregeling. De andere regelingen komen later.

Wit- en bruinbrood

Wat die regelingen inhouden en of die interessant zijn, daar is dus nu nog niets over te zeggen. Tja, je bent uitgenodigd voor de lunch en je mag kiezen tussen witbrood, bruinbrood, ontbijtgranen en muesli, maar er staat nul alleen witbrood op de tafel. Hoezo is er dan een keuze?

Hoe kun je een weloverwogen keuze maken, als er maar één optie wordt aangeboden? Zijn de andere opties interessant, bieden ze mogelijkheden voor ons bedrijf, wat vraagt het aan investeringen als we zouden kiezen voor innoveren? En extensiveren, hoe extensief wil je het hebben? Om van verplaatsen in het geval van een pachtbedrijf nog maar even te zwijgen. Kortom, er zijn te veel vragen.

Maar de belangrijkste reden voor ons om niet te kijken is: waarom zouden we checken of we in aanmerking komen voor een stoppersregeling als we toch niet willen stoppen? Als je geen witbrood lust, dan sla je de aangeboden lunch ook vriendelijk af. En mijn gegevens anoniem invullen op internet, tja, daar heb ik zo mijn twijfels over.

Andere regelingen

De minister heeft al laten weten hoeveel mensen de website hebben geraadpleegd en de Aerius Check hebben ingevuld. Dat zegt natuurlijk niets over het aantal mensen dat daadwerkelijk overweegt deel te nemen aan de regeling. Maar het lijkt er een beetje op dat nu eerst wordt gekeken of er voldoende wordt 'gescoord' met de stoppersregeling om vervolgens te gaan kijken wat er nog moet worden geboden met de andere regelingen.

Kortom, de onzekerheid over ons voortbestaan duurt voort. Met dank aan de overheid. Al vanaf 2019 mensen geen duidelijkheid geven is fnuikend voor de gemoedstoestand. Als je dit maar lang genoeg laat voortduren, dan gooien mensen uiteindelijk zelf het bijltje erbij neer. Dat is ook een manier om je doelen te halen.