'Laat ruimte voor het experiment'

Er leeft een dringende behoefte om handen en voeten te geven aan 'de magie' van regeneratieve landbouw. Waar Ethan Soloviev – schrijver, boer en een van dé regeneratieve experts – de praktijk waarop je je regeneratief kunt voortbewegen heeft opgerekt, proberen anderen de term juist plat te slaan. Is het niet makkelijk als de praktijk eenduidig is en de belofte meetbaar?

Als je als zakelijke partij een regeneratief project verkoopt, dan wil je, volgens de logica van je bedrijf, de aanpak vastleggen en de impact berekenen. Dan wil je dat je consultants op één lijn zitten, klanten en werknemers zekerheid bieden en 'return on investment'.

Kapitalistische systeem

De behoefte aan grip en controle, via eenvoud, is logisch en verklaarbaar. We willen doen wat we al kennen en meer van wat we al hebben. Het zit in de vezels van ons patriarchale, kapitalistische systeem. Dat neemt niet weg dat de neiging om regeneratieve landbouw te banaliseren, haar potentie compleet ondermijnt. Controleren kun je leren, maar dat geldt ook voor controle loslaten.

Goede regeneratieve landbouw is niet makkelijk en maakt de meesten van ons een beetje ongemakkelijk. Een holistische en contextgebonden benadering gebruiken als een lineair stappenplan is als een stromende rivier in een fles stoppen.

Onderzoeken zijn zinvol

Het is zinvol om te onderzoeken hoe we de kwaliteit van regeneratieve landbouwpraktijken kunnen beoordelen. In het huidige systeem, dat voor verandering grotendeels afhankelijk is van investeringen, wil je wel onderscheid kunnen maken tussen de ene en de andere regeneratieve ambitie. Je wilt het verstrekken van subsidies en kredieten baseren op zinvolle, feitelijke informatie, niet op slechts 'gut feeling'. Het is alleen de vraag hoe we die beoordeling moeten insteken.

Regeneratieve landbouw gaat over ecosystemen herstellen en verbeteren, bodemgezondheid opbouwen en de veerkracht van landbouwsystemen en gemeenschappen versterken. Het is een voortdurend proces van leren, experimenteren en aanpassen. Het idee dat regeneratieve landbouw een statische definitie kan hebben, is in tegenspraak met de aard van het beestje.

Heilig verklaren

Het zou de definitiekwestie goed doen om van de focus op absolute regeneratieve landbouw te bewegen naar het werkwoord regenereren. Laten we niet voor de zoveelste keer een bepaalde landbouwpraktijk heilig verklaren. Regeneratieve landbouw is een richting die ons iets komt brengen.

Wanneer de vraag is hoe we een eerlijk, divers en duurzaam voedselsysteem gaan (regeneratief land)bouwen, is mijn suggestie dat we inzetten op partijen die niet bang zijn. Niet bang voor onzekerheid, verandering en feedback. Het probleem met regeneratieve landbouw is niet dat er op verschillende manieren invulling wordt gegeven aan de term, zoals sommige rapporten beweren. Het probleem is de hang naar eenvoud.

We moeten ervoor waken dat één uitleg, één stappenplan en één meetinstrument een beweging gaat domineren die gebaat is bij pluriformiteit. Laten we de complexiteit, meervoudigheid, nuance en diversiteit van het voedselsysteem omarmen. Schep ruimte voor experiment. Probeer de rivier niet in een fles te stoppen, laat regeneratieve landbouw vrij stromen.