'Nog steeds geen Landbouwakkoord...'

Het akkoord is met name onvoldoende ten aanzien van geld voor landschapsdiensten (ANLb), bescherming voor boeren, mest en grondgebondenheid (GVE-norm). En uiteraard ook ten aanzien van ons harde punt: een oplossing voor de PAS-melders en interimmers.

Het zal nog zeker twee à drie weken duren voor er een nieuw voorstel op tafel ligt. In de achterban en op sociale media merk ik dat veel partijen Landbouwakkoord-moe beginnen te worden. Moeten we er geen punt achter zetten?

Maar het belang is groot. De onderhandelingen over een Landbouwakkoord bieden de agrarische sector de kans om zelf medeontwerper te zijn van hoe onze sector eruitziet in 2030-2040. De kans om te borgen dat boeren en tuinders ook – of misschien wel juist – in de toekomst perspectief en duidelijkheid hebben op een consequent verdienmodel; een eerlijke prijs voor duurzame producten zonder dat we onszelf daarmee 'uit het schap' concurreren.

Verder bieden de onderhandelingen de kans om medeontwerper te zijn van een eerlijke vergoeding voor aanvullende landschapsdiensten. En om te borgen dat er ook in de toekomst ruimte blijft voor ondernemerschap op het erf, zodat boeren en tuinders zelf aan het stuur staan en vanuit vakmanschap bepalen hoe ze de doelen willen realiseren.

Vanaf de start van dit proces heeft LTO aangegeven dat wij 'tot het gaatje' zouden onderhandelen voor een zo goed mogelijk resultaat. Leden verwachten dat van ons, daarvan ben ik overtuigd. Niemand betaalt ons om weg te lopen. Aan de finish bepalen wij of het bereikte resultaat goed genoeg is. Dan kan ons van alles worden verweten, maar niet dat we het niet maximaal hebben geprobeerd.