Kwekerij de Munck bouwde na sneeuwravage het bedrijf weer op

De weersvoorspellingen waren bekend. Ze waren voorbereid. Zolang het nog niet sneeuwde hielden hortensiatelers Ferry van der Meer en zijn zwager Peter de Munck de schermdoeken dicht om de warmte in de kas vast te houden Daarna namen ze maatregelen om de sneeuw te laten smelten. Maar dat gebeurde niet. Het bleef liggen op het kasdek.

Het stopte met sneeuwen en de compagnons dachten dat het gevaar geweken was. Maar toen de wind de sneeuw richting de buurman blies, ontstond een nieuwe gevaarlijke situatie. Het dek van de buurman was twee meter hoger dan de eigen kas. Daardoor kon de sneeuw niet weg. Het verzamelde zich op de buitenrand van de kas.

Toen ze de volgende ochtend vroeg weer in de kas kwamen, bleek wat de sneeuw had aangericht. Een zijkant was volledig ingestort. ‘De goot kon deze hoeveelheid sneeuw niet dragen en was doorgeknikt. Over een lengte van 7 x 8 meter tralie, totaal 56 meter, was de gevel ingezakt. Deze nam de verwarmingsbuizen, het watergeefsysteem en de scherminstallatie in zijn val mee. Een grote ravage’, vertelt Van der Meer.

Impact

De twee ondernemers wisten meteen een knop om te zetten en gingen aan de slag. ‘We zijn teruggelopen naar de kantine en maakten een lijstje van mensen die we hierbij moesten hebben. We maakten ook een actieplan en gingen meteen bellen. Het was niet alleen een scherm dat het niet meer deed, maar het waren ook de verwarmingsinstallatie én het watergeefsysteem. Dat had een gigantische impact op de rest van de kas’, legt Van der Meer uit. ‘Ook belden we meteen onze elektricien om alle elektra af te sluiten, want anders zouden er gevaarlijke situaties kunnen ontstaan. Op meerdere gebieden was het alle hens aan dek.’

Gelukkig was niemand gewond en zaten alle partijen die nodig waren dicht in de buurt. Bovendien was de kas niet in volle productie. Van der Meer: Daardoor hadden we de volledige vrijheid, ruimte en aandacht om dit op te lossen.’

Iedereen was bereid zich in te zetten. Zo konden ze snelheid in het herstel blijven houden. ‘De bouwploeg werkte zeven dagen in week. Collega’s van de studieclub kwamen helpen om planten te verzetten. Teamgenoten van de voetbalclub van mijn zwager raapten in het weekend glas’, somt de teler op. ‘En ook de vaste toeleveranciers deden hun uiterste best. Ze haalden medewerkers van andere klussen af en via het netwerk van anderen, konden we ook stappen maken. Zo wist de schade-expert van Interpolis iemand die dieselheaters kon leveren bijvoorbeeld.’

Die dieselheaters hadden ze in deze winterse periode hard nodig. Het vroor en hortensia’s houden niet van kou. ‘Er moest zo snel mogelijk een tussenscherm geplaatst worden en we moesten de planten blijven verwarmen. We lieten een week lang twee dieselheaters draaien buiten. Via luchtslangen bliezen ze warme lucht de kas in. Dat kostte ons 750 liter diesel per dag per motor.’

Bereddingskosten

Gelukkig vielen deze kosten onder de bereddingskosten, een onderdeel van de gewasverzekering. De compagnons hadden vijf jaar ervoor een gewasverzekering afgesloten bij Interpolis. ‘Daar hebben we geluk mee gehad, want uiteindelijk werd het een enorme kostenpost.’

‘Kijk, je kan niet een ploeg herstelwerkzaamheden laten uitvoeren, terwijl twee meter verderop een scherm wordt geïnstalleerd. Dat is gewoonweg niet veilig’, zegt Van der Meer. ‘Dus alle werkzaamheden moesten in een bepaalde volgorde worden uitgevoerd.’ De twee hadden dan ook dagelijks overleg met alle partijen die aanwezig waren. Afspraken werden opgeschreven en dagboeken bijgehouden.

Schade-expert

Alle uit te voeren acties zijn in overleg met een schade-expert van Interpolis gegaan. ‘De beslissingen waren aan ons, maar hij dacht voortdurend mee. Zo brachten we een verstijvingsbalk aan, waardoor de constructie net zo sterk is als voorheen. Op deze manier zijn onzichtbare risico’s ook uitgesloten.’

Uiteindelijk verloren de telers door de ingestorte kas en de kouschade voor de noodwand 1.500 vierkante meter oppervlakte aan gewas. Zonder snel herstel en de noodvoorzieningen had dat veel erger kunnen zijn. Ze kregen het binnen zes weken weer draaiende.

‘We hebben nooit aan faillissement durven denken. Het was vanaf dag één de schouders eronder en knallen’, zegt Van der Meer. ‘Daarnaast hadden we geluk dat we op tijd de juiste mensen erbij hadden. De bereidheid en inzet van iedereen hielp ontzettend. Het is heel fijn te weten dat je er niet alleen voor staat.’

Voorkomen?

‘Natuurlijk bespraken we ook of we in de toekomst kunnen inspelen op deze risico’s. In dit geval was dat vanwege de ophoping van de jachtsneeuw niet te doen.’