EU presenteert regels voor verdienmodel koolstoflandbouw

De Europese Commissie mikt op een combinatie van verschillende mogelijkheden om koolstofdioxide vast te houden. Daarbij wordt gedacht aan het gebruik van bouwmaterialen van hout of stenen die gemaakt worden van gemineraliseerd koolstofdioxide. Daarnaast kan ook worden gedacht aan agroforestry, het opnieuw irrigeren van uitgedroogde en ingeklonken veengronden.

'We willen dat koolstofverwijdering nieuwe en aanvullende bronnen van inkomsten biedt voor de vele boeren die graag meer willen doen voor de biodiversiteit, maar moeite hebben om de benodigde financiering te vinden om dat te doen', zei Timmermans.

De EU-commissie maakt onderscheid tussen kortstondig en langdurig opgeslagen kooldioxide. Koolstof opslaan door boeren is waarschijnlijk een van de vormen van opslag op korte termijn. Certificaten voor koolstofopslag in de landbouw mogen daarom maar beperkt geldig zijn.

Criteria voor certificaten

Voor het verlenen van vergunningen voor verhandelbare koolstofcertificaten hanteert Brussel in elk geval vier criteria. Ten eerste moet de hoeveelheid opgeslagen kooldioxide daadwerkelijk vastgesteld en bepaald kunnen worden. De EU-commissie hoopt daarbij gebruik te kunnen maken van moderne satellietcontroles.

Ten tweede mogen (agrarische) werkzaamheden die nu al gangbaar zijn niet worden gecertificeerd: het moet om nieuwe technieken en methoden gaan. Tegen die voorwaarde wordt nu al geprotesteerd door agrarische koepelorganisaties, omdat het een belemmering vormt voor innovatieve boeren die nu al experimenteren met koolstofopslag. Die methode zou dan straks niet meer in aanmerking komen.

Vooral voor de landbouw is bij de voorgestelde certificering van belang dat de kooldioxide minimaal tien tot twintig jaar in de bodem moet blijven en dat de verleende vergunningen net zo tijdelijk zijn. Bovendien mag het opslaan van koolstof door boeren de biodiversiteit en de bescherming van soorten niet in gevaar brengen.

Financiering

Over de financiering wordt nu door de Europese Commissie nog niets gezegd, omdat deze certificeringsperiode slechts het begin van de invoeringsfase is: tal van details moeten nog worden afgehandeld. Bovendien moeten de EU-regeringen en de commissies van het Europees Parlement er hun zegje nog over doen. Daarna zal een commissie van experts in een tweede stap de koolstofcertificaten verder uitwerken.